نشد كه كسى از رسول خدا 6 چيزى بخواهد و آن جناب در پاسخ نه بگويد، اگر چيزى داشت مى‌داد و اگر نداشت مى‌فرمود: ان شاء اللَّه و نيز هيچ نشد كه رسول خدا 6 بدى و جفاى كسى را تلافى كند و بعد از نازل شدن آيه‌(فَقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ)، هيچ سريه و لشگرى را ديدار نكرد مگر آنكه خودش فرماندهى آن را به عهده گرفت.[1] مؤلف: و در اين معانى رواياتى ديگر هست.

[1] تفسير عياشى، ج 1، ص 261، ح 212.