دارد بر دو نوع بودن گناهان هيچ ترديدى نيست، كه جامع بين آن دو به عنوان سيئات ناميده شده.

و نظير اين آيه در دلالت بر دو نوع بودن گناهان آيه شريفه زير است، كه مى‌فرمايد:(وَ وُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ، وَ يَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها)[1].

چون وحشتشان از ديدن مطالب نامه دلالت دارد بر اينكه مراد از صغيره و كبيره گناهان صغيره و كبيره است.

[معناى سيئات در عرف قرآن‌]

حال ببينيم كلمه سيئات در عرف قرآن به چه معنا است، اين كلمه كه جمعش سيئات مى‌آيد به طورى كه از ماده آن (سين- واو- همزه) و هيات آن بر مى‌آيد به معناى حادثه و يا عملى است كه زشتى و بدى را با خود همراه دارد، و به همين جهت اى بسا كه لفظ آن بر امور و مصائبى كه آدمى را بد حال مى‌كند اطلاق مى‌شود، نظير آيه:(وَ ما أَصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ)[2] (هيچ مصيبتى بتو نمى‌رسد مگر از ناحيه خودت)، و آيه‌(وَ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ)[3] (عجله دارند بلائى بر سرت آيد) و اى بسا كه بر نتايج معاصى و آثار خارجى و دنيوى و اخروى آن اطلاق شود، نظير آيه شريفه زير كه مى‌فرمايد:(فَأَصابَهُمْ سَيِّئاتُ ما عَمِلُوا)[4] (آثار شوم گناهانى كه كرده بودند به ايشان رسيد ...) و آيه:(سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئاتُ ما كَسَبُوا)[5]، (بزودى آثار گناهانى كه كرده بودند به ايشان مى‌رسد).

و اين به حسب حقيقت به معناى سابق برگردد، و اى بسا بر خود معصيت نيز اطلاق مى‌شود، مانند آيه شريفه زير كه مى‌فرمايد:(وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها)[6] (كيفر هر گناهى مصيبتى مثل خود آن است)، و سيئة به معناى معصيت، گاهى بر مطلق گناهان اطلاق مى‌شود، چه صغيره و چه كبيره، مانند آيه:

[1] نامه اعمال راى مى‌گذارند، در حال تو اى پيامبر، مجرمان راى مى‌بينى كه از وضعى كه دارند به وحشت افتاده‌اند مى‌گويند: اى واى بر ما، اين چه كتابى است كه نه صغيره‌اى راى از قلم انداخته و نه كبيره‌اى را، مگر آنكه همه راى شمرده است. سوره كهف آيه 49.

[2] سوره نساء آيه 79.

[3] سوره رعد آيه 6.

[4] سوره نحل آيه 34.

[5] سوره زمر آيه 51.

[6] سوره شورى آيه 40.