نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 4 صفحه : 231
بما لا تكون غلط است).
بحث روايتى
[ (در باره خلقت آدم، صله رحم و ...)]
در كتاب
توحيد از امام صادق ع روايتى آورده كه در ضمن آن به راوى فرموده: شايد شما گمان
كنيد كه خداى عز و جل غير از شما هيچ بشر ديگرى نيافريده، نه، چنين نيست، بلكه
هزار هزار آدم آفريده كه شما از نسل آخرين آدم از آن آدمها هستيد[1].
مؤلف قدس
سره: ابن ميثم نيز در شرح نهج البلاغه خود حديثى به اين معنا از امام باقر ع نقل
كرده[2] و صدوق
نيز همان را در كتاب خصال خود آورده[3].
و در خصال از
امام صادق ع روايت آورده كه فرمود: خداى عز و جل دوازده هزار عالم آفريده كه هر يك
از آن عوالم از هفت آسمان و هفت زمين بزرگتر است و هيچيك از اهالى يك عالم به ذهنش
نمىرسد كه خداى تعالى غير عالم او عالمى ديگر نيز آفريده باشد[4].
و در همان
كتاب از امام باقر ع روايت كرده كه فرمود: خداى عز و جل در همين زمين از روزى كه
آن را آفريده، هفت عالم خلق كرده (و سپس بر چيده) و هيچيك از آن عوالم از نسل آدم
ابو البشر نبودند و خداى تعالى همه آنها را از پوسته روى زمين آفريد و نسلى را بعد
از نسل ديگر ايجاد كرد و براى هر يك عالمى بعد از عالم ديگر پديد آورد تا در آخر
آدم ابو البشر را بيافريد و ذريهاش را از او منشعب ساخت ...[5].
و در نهج
البيان شيبانى از عمرو بن ابى المقدام از پدرش ابى المقدام روايت آورده كه گفت: من
از امام ابى جعفر ع پرسيدم: خداى عز و جل حوا را از چه آفريد؟ فرمود: اين مردم در
اين باره چه مىگويند؟ عرضه داشتم: مىگويند او را از دندهاى از دندههاى آدم
آفريد، فرمود: دروغ مىگويند، مگر خدا عاجز بود كه او را از غير دنده آدم خلق كند؟
عرضه داشتم: فدايت شوم پس او را از چه آفريد؟ فرمود: پدرم از پدران بزرگوارش نقل
كرده كه گفتند: