[سوره آل‌عمران (3): آيات 33 تا 34]

(إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ (33) ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (34))

ترجمه آيات‌

خداى تعالى آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر همه مردم برگزيد (33).

اينان نسلى هستند كه اول و آخرشان يكى و از يك سنخ است و خدا شنوا و دانا است (34).

بيان آيات‌

از اينجا آيات راجع به قصص عيسى بن مريم (ع) و مطالب مربوط به آن قصص خالى از خرافاتى كه به اين قصص چسبانده‌اند آغاز مى‌شود و در اين آيات عليه اهل كتاب احتجاج شده و دو آيه مورد بحث رابط بين آيات قبل با آيات بعد است، چون آيات قبل هم متعرض حال اهل كتاب بود.

(إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ آدَمَ وَ نُوحاً ...) كلمه اصطفاء كه مصدر فعل اصطفى است، همان طور كه بيانش در ذيل آيه:

(لَقَدِ اصْطَفَيْناهُ فِي الدُّنْيا)[1] گذشت به معناى گرفتن خالص هر چيز، و جدا كردن آن از

[1] سوره بقره آيه 130.