(114) سوره ناس مدنى است و شش آيه دارد (6)

[سوره الناس (114): آيات 1 تا 6]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِكِ النَّاسِ (2) إِلهِ النَّاسِ (3) مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ (4))

(الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (6))

ترجمه آيات‌

به نام اللَّه كه بخشنده به همه و مهربان به خواص است.

بگو پناه مى‌برم به پروردگار مردم (1).

فرمانرواى مردم (2).

معبود مردم (3).

از شر وسوسه‌گر نهانى (4).

كه در دل مردم وسوسه مى‌كند (5).

چه آنها كه از جنس جن هستند و چه آنها كه از جنس انسانند (6).

بيان آيات‌

در اين سوره رسول گرامى خود را دستور مى‌دهد به اينكه از شر وسواس خناس، به خدا پناه ببرد، و به طورى كه از روايات وارده در شان نزول آن استفاده مى‌شود اين سوره در مدينه نازل شده، بلكه از آن روايات بر مى‌آيد كه اين سوره و سوره قبليش هر دو با هم نازل شده‌اند.