(107) سوره ماعون مدنى يا مكى است و هفت آيه دارد (7)

[سوره الماعون (107): آيات 1 تا 7]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(أَ رَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ (1) فَذلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ (2) وَ لا يَحُضُّ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْكِينِ (3) فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ (4))

(الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ (5) الَّذِينَ هُمْ يُراؤُنَ (6) وَ يَمْنَعُونَ الْماعُونَ (7))

ترجمه آيات‌

به نام خداوند رحمان و رحيم،

(اى رسول ما) آيا ديدى آن كس (وليد مغيره) را كه روز جزا را انكار كرد؟ (1).

اين همان شخص (بى رحم) است كه يتيم را از در خود به قهر ميراند (2).

و كسى را بر اطعام فقير ترغيب نمى‌كند (3).

پس واى بر آن نمازگزاران (4).

كه دل از ياد خدا غافل دارند (5).

همانان كه (اگر طاعتى كنند) به ريا و خودنمايى كنند (6).

و ديگران را از ضروريات زندگى منع مى‌كنند (7).

بيان آيات‌

اين سوره تهديد كسانى است كه خود را مسلمان معرفى كرده‌اند ولى متخلق به‌