كرده نزديك سازد، هيچ حادثه‌اى رخ نمى‌دهد مگر به اذن خدا[1].

مؤلف: در بعضى از روايات از طرق اهل بيت (ع) حكم در آيه‌(فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ) و نيز رحمت در جمله‌(يُدْخِلُ مَنْ يَشاءُ فِي رَحْمَتِهِ) بر ولايت امامان (ع) تطبيق شده. و اين همان تطبيق آيات بر مصاديق روشن است، و يا از باب بيان باطن قرآن است، و به هيچ وجه نمى‌تواند تفسير باشد.

[1] الدر المنثور، ج 6، ص 302.