نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 20 صفحه : 191
ترجمه
آيات
به
نام خداى رحمان و رحيم.
آيا
بر انسان روزگارانى بگذشت كه چيزى قابل ذكر نبود؟ (1).
ما
او را از آب نطفه مختلط (بىحس و شعور) خلق كرديم و داراى قواى چشم و گوش (و مشاعر
و عقل و هوش) گردانيديم (2).
ما
به حقيقت راه (حق و باطل) را به انسان نموديم (و با تمام حجت بر او رسول فرستاديم)
حالا خواهد هدايت پذيرد و شكر اين نعمت گويد و خواهد آن نعمت را كفران كند (3).
ما
براى كيفر كافران غل و زنجيرها و آتش سوزان مهيا ساختهايم (4).
و
نيكوكاران عالم (كه حضرت على و فاطمه و حسن و حسين ع و شيعيانشان به اجماع خاصه و
اخبار عامه مقصودند) در بهشت از شرابى نوشند كه طبعش (در لطف و رنگ و بوى) كافور
است (5).
از
سرچشمه گوارايى آن بندگان خاص خدا مىنوشند كه به اختيارشان هر كجا خواهند جارى
مىشود (6).
كه
آن بندگان، نيكو به عهد و نذر خود وفا مىكنند و از قهر خدا در روزى كه شر و سختيش
همه اهل محشر را فرا گيرد مىترسند (7).
و
بر دوستى خدا به فقير و اسير و طفل يتيم طعام مىدهند (8).
و
(گويند) ما فقط براى رضاى خدا به شما طعام مىدهيم و از شما هيچ پاداش و سپاسى هم
نمىطلبيم (9).
ما
از قهر پروردگار خود به روزى كه از رنج و سختى آن رخسار خلق درهم و غمگين است
مىترسيم (10).
خدا
هم از شر و فتنه آن روز آنان را محفوظ داشت و به آنها روى خندان و دل شادمان عطا
نمود (11).
و
خداوند پاداش آن صبر كامل (بر ايثار) شان را باغ بهشت و لباس حرير بهشتى لطف فرمود
(12).
كه
در آن بهشت بر تختها (ى عزت) تكيه زنند و آنجا نه آفتابى (سوزان) بينند و نه سرماى
زمهرير (13).
و
سايه درختان بهشتى بر سر آنها و ميوههايش در دسترس و به اختيار آنهاست (14).
و
(ساقيان زيباى حور و غلمان) با جامهاى سيمين و كوزههاى بلورين بر آنها دور زنند
(15).
كه
آن كوزههاى بلورين نقرهاى به اندازه و تناسب (اهلش) اندازهگيرى شدهاند (16).
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 20 صفحه : 191