بسيارى بعد از هجرت مسلمان شد، و اين سوره قبل از هجرت و در اوائل بعثت نازل شده، ابو هريره و بلكه همه صحابه آن روز كجا بوده‌اند؟

و در خصال از امير المؤمنين (ع) روايت كرده كه در حديث اربعة مائة (چار صد بند) فرمود: جمع كردن جامه، طهارت آن است، كه خداى تعالى مى‌فرمايد:(وَ ثِيابَكَ فَطَهِّرْ) يعنى دامن جامه‌ات را جمع كن‌[1].

مؤلف: و در اين معنا عده‌اى از اخبار در كافى‌[2] و مجمع البيان‌[3] از امام باقر و امام صادق و امام ابى الحسن (ع) روايت شده.

و در الدر المنثور است كه حاكم (وى حديث را صحيح دانسته) و ابن مردويه از جابر روايت كرده‌اند كه گفت: از رسول خدا 6 شنيدم كه كلمه رجز در آيه‌(وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ) را به ضمه راء مى‌خواند، و گفت منظور از رجز، بت‌ها است‌[4].

مؤلف: اينكه فرموده: منظور از رجز، بت‌ها است كلام جابر و يا شخصى ديگر است، كه در سلسله سند قرار داشته.

و در تفسير قمى در ذيل آيه‌(وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ) است كه در روايت ابى الجارود آمده كه هيچ وقت چيزى عطا مكن كه چشم داشت بيشتر از آن را داشته باشى‌[5].

[1] خصال صدوق، ج 2، ص 623، چاپ جامعه مدرسين.

[2] تفسير نور الثقلين، ج 5، ص 453 به نقل از كافى.

[3] مجمع البيان، ج 10، ص 385.

[4] الدر المنثور، ج 6، ص 281.

[5] تفسير قمى، ج 2، ص 393.