نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 19 صفحه : 596
كه كدام يك
از شما عقل بهترى داريد. آن گاه فرمود: عقل آن كس از شما كاملتر است كه خوفش از
خدا بيشتر باشد، و بهتر در اوامر و نواهى او نظر كند، هر چند كه عمل مستحبى او
كمتر باشد.[1] و نيز در
همان كتاب از ابن عمر نقل كرده كه گفت: رسول خدا 6 آيه( تَبارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ) ...(أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا )
را تلاوت كرد، و در معناى جمله آخر فرمود: يعنى كدامتان از حرامهاى خدا بيشتر
مىپرهيزد، و واجبات خدا را سريعتر انجام مىدهد[2].
و
در تفسير قمى در ذيل آيه شريفه(الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ
سَماواتٍ طِباقاً) آمده كه يعنى روى هم قرار گرفتهاند[3].
و
در همان كتاب در باره جمله من تفاوت فرموده: يعنى از فساد[4].
و
نيز در همان كتاب در ذيل جمله(ثُمَّ ارْجِعِ
الْبَصَرَ) آمده كه: در ملكوت آسمانها و زمين نظر بيفكن[5].
و
در همان كتاب در باره جمله بمصابيح آمده كه: يعنى به ستارگان[6].
و
در همان كتاب در باره جمله(سَمِعُوا لَها
شَهِيقاً) آمده: يعنى صداى افتادن در آتش را مىشنوند[7].
و
در همان كتاب در رابطه با جمله(تَكادُ تَمَيَّزُ مِنَ
الْغَيْظِ) آمده: يعنى غيظ بر دشمنان خدا[8].
و
در همان كتاب در باره جمله(وَ قالُوا لَوْ كُنَّا
نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما كُنَّا فِي أَصْحابِ السَّعِيرِ)
آمده كه فرمود: منظور اين نيست كه گوشها نشنيدند، و فهمها درك نكردند، نه، هم
شنيدند و هم درك كردند، ولى اطاعت نكردند و نپذيرفتند، دليل بر اينكه هم شنيدند و
هم فهميدند اين است كه مىفرمايد:(فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ
فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعِيرِ)[9].
مؤلف:
معنى اين آيه دلالت دارد بر اينكه منظور از نشنيدن و تعقل نكردن همان اطاعت نكردن و
نپذيرفتن بعد از شنيدن و فهميدن است، و خداى تعالى همين جمله اگر مىشنيديم
و مىفهميديم را اعتراف به گناه خواند، و معلوم است كه وقتى عملى گناه
مىشود كه فاعلش به بدى آن عمل علم داشته باشد، يا علم سمعى يعنى دليل نقلى، و يا
علم عقلى يعنى دليل عقلى.