و
باز به همين مناسبت كه قبلا چنين آيهاى نازل شده بود در ذيل آيه فرمود: (قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ)- ما آيات
را برايتان بيان كرديم تا شايد تعقل كنيد .
(إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَ الْمُصَّدِّقاتِ وَ أَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً
يُضاعَفُ لَهُمْ وَ لَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ) اين آيه
شريفه داستان اجر كريم و مضاعف را دوباره خاطر نشان كرد،
تا به اين وسيله نيز ترغيب در انفاق در راه خدا كرده باشد، در سابق انفاقگران را
قرض دهندگان به خدا مىخواند، و در اين آيه صدقه دهندگان را نيز (قرض دهندگان به
خدا) خوانده، و اصل دو كلمه مصدقين و مصدقات كه هم حرف
صاد در آنها تشديد دارد، و هم حرف دال، در اصل متصدقين و متصدقات، و از باب تفعل
هستند، و بر حسب يك قاعده صرفى حرف تاء مبدل به صاد شده. و جمله(وَ أَقْرَضُوا اللَّهَ) عطف است بر مدخول الف و لام
در المصدقين ، و اينكه گفتيم مدخول الف و لام براى اين بود كه الف و
لامى كه بر سر اسم فاعل در مىآيد معناى الذى را مىدهد.
پس معناى
آيه چنين است: آن كسانى كه صدقه مىدهند و به خدا قرضى نيكو مىپردازند، خداوند
آنچه را كه دادهاند چند برابر نموده أجرى كريم هم دارند.
[مقصود
از اينكه فرمود مؤمنان به خدا و رسل نزد پروردگارشان صديقين و شهدايند]
(وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ
الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ ...) در اين آيه شريفه
نفرمود: امنوا باللَّه و رسوله همانطور كه در اول سوره مىفرمود:
(آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ أَنْفِقُوا)، و همان
طور كه در آخر سوره مىفرمايد:(يا أَيُّهَا الَّذِينَ
آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ)، بلكه كلمه
رسول را جمع آورده، فرمود: و رسله ، و اين به خاطر
[1] اينك شما مسلمانان حاضر، دعوت مىشويد به اينكه در راه خدا
انفاق كنيد، و بعضى از شما بخل مىورزند، بايد بدانند كه هر كس بخل بورزد از سود
خودش بخل ورزيده، و خدا بىنياز است، و شما محتاجانيد، و اگر روى بگردانيد و از
دستورات خدا متاثر نشويد، خداوند شما را با قومى ديگر عوض مىكند، كه مثل شما
نباشند. سوره محمد، آيه 38.
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 19 صفحه : 285