و به درستى كه سرگذشت عيسى نسبت به قيامت علم آور است، پس زنهار كه در امر قيامت شك نكنى، و مرا پيروى كن كه اين است صراط مستقيم (61).

و زنهار كه شيطان شما را از اين صراط جلوگيرى نشود، كه او براى شما دشمن آشكار است (62).

و چون عيسى آن معجزات معروف را آورد، گفت: من براى شما حكمت آورده‌ام، و آمده‌ام تا پاره‌اى از آنچه را كه در آن اختلاف داريد بيان كنم، پس از خدا پروا كنيد و مرا اطاعت نماييد (63).

به درستى اللَّه به تنهايى رب من و رب شما است، پس تنها او را بپرستيد، كه اين است صراط مستقيم (64).

پس احزاب و طوائف در بين خود اختلاف كردند، پس واى بر كسانى كه ستم كردند از عذاب روزى دردناك (65).

بيان آيات‌

بعد از آنكه در آيات قبل از اشاره به داستان موسى (ع) فارغ شد، اينك در اين آيات به داستان عيسى (ع) اشاره مى‌كند، و قبل از هر چيز مجادله مردم با رسول خدا 6 در باره عيسى (ع) را ذكر نموده سپس از آن پاسخ مى‌دهد.

[تفسير و شان نزول آيه:(وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ) و وجوه مختلفى كه در اين باره گفته‌اند]

( وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ‌) ...(خَصِمُونَ ) از اينجا تا آخر چهار و يا شش آيه پيرامون جدال مردم در باره مثلى كه به عيسى بن مريم زده شد بحث مى‌كند، و آنچه با دقت و تدبر در اين آيات به دست مى‌آيد، با در نظر گرفتن اينكه اين سوره در مكه نازل شده و با قطع نظر از روايات، اين است كه مراد از جمله (وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا) آيات اول سوره مريم است، چون تنها سوره‌اى كه در مكه نازل شده و داستان مريم بطور مفصل در آن آمده سوره مريم بوده كه در آن داستان عده‌اى از انبياء (ع) آمده، و بدان جهت آمده كه خداى تعالى بر آنان انعام فرموده. و در آخر با آيه‌(أُولئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ)[1] ختم شده است، و در آيات مورد بحث فرموده:

(إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنا عَلَيْهِ) و اين خود شاهد است بر اين كه آيه‌(وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا) اشاره به مطالب سوره مريم است.

[1] سوره مريم، آيه 58.