ترجمه آيات‌

آيا در زمين سير نمى‌كنند تا ببينند سرانجام كسانى كه قبل از ايشان بودند چه شد؟ آنان از اينان نيرومندتر بودند و آثار بيشترى در زمين داشتند با اين حال، خدا به كيفر گناهانشان بگرفت و از ناحيه خدا هيچ حافظى نداشتند (21).

اين بدان جهت بود كه رسولانشان به سويشان مى‌آمدند و آياتى روشن مى‌آوردند ولى كفر مى‌ورزيدند خدا هم ايشان را بگرفت كه خدا قوى و شديد العقاب است (22).

همين ما بوديم كه فرستاديم موسى را با آيات خود و سلطانى مبين (23).

به سوى فرعون و هامان و قارون پس گفتند: وى ساحرى است دروغپرداز (24).

و چون حق را از ناحيه ما آورد گفتند فرزندان هر كس كه طرفدار اوست به قتل برسانيد و زنانشان را زنده نگه داريد ولى كيد و نقشه‌هاى فرعون كيدى كور و نقشه‌اى بر آب بود (25).

و فرعون گفت كه مرا واگذاريد تا موسى را بكشم و او بايد پروردگار خود را بخواند كه من مى‌ترسم دين شما را دگرگون ساخته و يا در زمين فساد انگيزد (26).

موسى گفت: من به پروردگار خودم و پروردگار شما پناه مى‌برم از هر متكبرى كه به روز حساب ايمان ندارد (27).

و مردى از آل فرعون كه ايمان خود را پنهان مى‌داشت گفت: آيا مردى را مى‌كشيد كه مى‌گويد پروردگار من اللَّه است با اينكه از ناحيه پروردگارتان آياتى روشن آورده؟ و اگر دروغگو باشد وزر دروغش به عهده خود اوست. ولى اگر راست بگويد: بعضى از آن وعده‌هايى كه به شما داده به شما مى‌رسد. به درستى كه خدا كسى را كه اسرافگر و دروغگو باشد نمى‌آمرزد (28).

اى قوم من، امروز سلطنت و قدرت به دست شماست و در زمين نيرومند هستيد ولى اگر فردا عذابى از ناحيه خدا بيايد چه كسى ما را يارى مى‌كند؟ فرعون گفت: هيچ رأى جز آنچه ارائه دادم ندارم و شما را جز به راه رشد هدايت نمى‌كنم (29).

دوباره همان كسى كه ايمان آورده بود گفت: اى قوم من، به راستى بر شما مى‌ترسم از عذابى مثل عذاب روز احزاب (30).

مثل سنتى از عذاب كه در قوم نوح و عاد و ثمود و اقوام بعد از ايشان جريان يافت و خدا هرگز اراده ظلم نسبت به بندگان ندارد (31).