نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 17 صفحه : 385
ترجمه
آيات
مگر
نديدى كه خدا از آسمان آبى را فرستاد و همان را در رگ و ريشهها و منابع زيرزمينى
بدوانيد و سپس به وسيله همان آب همواره كشت و زرع بيرون مىآورد، زرعى با رنگهاى
گوناگون و سپس آن زرع را مىخشكاند و تو مىبينى كه پس از سبزى و خرمى زرد مىشود
آن گاه آن را حطامى مىسازد كه در اين خود تذكرى است براى خردمندان (21).
آيا
كسى كه خدا سينهاش را پذيراى اسلام كرد و در نتيجه همواره با نور الهى قدم
برمىدارد چون سنگدلان است. پس واى بر سنگدلانى كه ياد خدا دلهايشان را نرم
نمىكند آنان در ضلالتى آشكارند (22).
خدا
بهترين سخن را نازل كرده كتابى كه ابعاضش بهم مربوط و به يكديگر منعطف است آنهايى
كه از پروردگارشان خشيت دارند از شنيدنش پوست بدنشان جمع مىشود و در عين حال پوست
و دلشان متمايل به ياد خدا مىگردد اين هدايت خداست كه هر كه را بخواهد با آن
هدايت مىكند و كسى كه خدا گمراهش كند ديگر راهنمايى نخواهد داشت (23).
آيا
كسى كه روى خود را از عذاب در روز قيامت حفظ مىكند مثل بىپروايان است در آن روز
به ستمكاران گفته مىشود بچشيد آنچه را كه خود كسب كردهايد (24).
كسانى
هم كه قبل از ايشان بودند آيات خدا را تكذيب كردند در نتيجه عذاب، آنان را گرفت در
حالى كه احتمالش را هم نمىدادند (25).
پس
خداى تعالى خوارى در زندگى دنيا را به آنان چشانيد و هر آينه عذاب آخرت بزرگتر است
اگر بفهمند (26).
در
اين قرآن براى مردم از هر نوع مثلى آورديم شايد متذكر شوند (27).
قرآنى
عربى و بدون انحراف شايد كه بپرهيزند (28).
خداى
تعالى مردى را مثل زده كه چند شريك ناسازگار بر سر او نزاع كنند و مردى را كه تنها
مملوك يك نفر باشد آيا اين دو در مثل با هم يكسانند؟ حمد همهاش از خدا است و ليكن
بيشترشان
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 17 صفحه : 385