مؤلف: نظير اين روايت را صدوق در كتاب توحيد به سند خود از محمد بن مسلم، از امام صادق (ع) نقل كرده‌[1].

و در اين قصه روايات ديگرى نيز هست كه ما آنها را در ذيل اين قصه در سوره بقره و اعراف و حجر و اسراء آورده‌ايم، بدانجا مراجعه شود.

و از كتاب جوامع الجامع از رسول خدا 6 روايت شده، كه فرمود: براى متكلف (كسى كه چيزى را براى خود قائل است كه اهل آن نيست)، سه علامت است: اول آنكه با ما فوق خود درمى‌افتد، دوم اينكه به كارهايى اقدام مى‌كند و آرزوهايى در سر مى‌پروراند كه هرگز به آنها نمى‌رسد، و سوم اينكه چيزهايى مى‌گويد كه علمى بدان ندارد[2].

مؤلف: نظير اين روايت را مرحوم صدوق در كتاب خصال از امام صادق (ع) از لقمان نقل كرده كه در ضمن وصيت‌هايش به فرزندش فرموده است‌[3]. و نيز از طرق اهل سنت‌[4] نظير آن نقل شده. و در بعضى از اين روايات به جاى ينازع من فوقه- با ما فوق خود درمى‌افتد عبارت ينازل من فوقه- با ما فوق خود هماوردى مى‌كند آمده.

[1] توحيد الصدوق، ص 153، ح 1، طبع جامعه مدرسين.

[2] جوامع الجامع، ط قم، ص 395.

[3] خصال الصدوق، ص 121، ح 113.

[4] الدر المنثور، ج 5، ص 322.