نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 17 صفحه : 25
مىفرستيم و
به وسيله آن، آن سرزمين مزبور را بعد از آنكه مرده بود زنده مىكنيم، قيامت شما هم
همين طور است (9).
كسى
كه در پى كسب عزت درآيد بداند كه عزت همهاش نزد خدا است، و كلمه طيب به سوى او
بالا مىرود و عمل صالح آن را در بالاتر رفتن مدد مىدهد و كسانى كه با گناهان خود
با خدا نيرنگ مىكنند عذابى سخت دارند و مكر آنان بى نتيجه خواهد بود (10).
و
خداست كه شما را از خاك و سپس از نطفه خلق كرد و آن گاه شما را نر و ماده كرد و
هيچ مادهاى حامله نمىشود و وضع حمل نمىكند مگر به علم خدا و هيچ سالخوردهاى
عمر طولانى نمىكند و هيچ مقدارى از عمرش كم نمىشود مگر آنكه همه در كتابى ثبت
است و اين كار بر خدا آسان است (11).
اين
دو دريا با هم يكسان نيستند يكى شيرين و گوارا و ديگرى شور و تلخ و شما از هر دوى
آنها گوشت تازه گرفته مىخوريد و اشياى زينتى استخراج نموده مىپوشيد و كشتىها را
مىبينى كه در دريا آب را مىشكافند تا شما از فضل خدا چيزى به كف آوريد و تا شايد
شكرگزار وى شويد (12).
خداست
كه شب را در روز و روز را در شب فرو مىبرد و خورشيد و ماه را مسخر كرده تا هر يك
براى مدتى معين حركت كنند همين خداست پروردگار شما كه ملك عالم از آن اوست، و
خدايانى كه شما به جاى او مىخوانيد حتى روكشى از هسته خرما را مالك نيستند (13).
علاوه
بر اين اگر آنها را بخوانيد دعاهايتان را نمىشنوند و اگر هم بشنوند استجابتتان
نمىكنند و روز قيامت به شرك شما كافر مىشوند و هيچ كس مانند خداى خبير تو را
خبردار نمىكند (14).
بيان
آيات
در
اين آيات، چندين احتجاج است بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت، و اين احتجاجها را
بعد از شمردن چند نعمت آسمانى و زمينى كه انسان از آنها متنعم است، و جز خدا كسى
خالق و مدبر امر آن نعمتها نيست، بيان نموده، در خلال بحث اشارهاى هم به مساله
قيامت دارد.
(وَ اللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّياحَ فَتُثِيرُ سَحاباً فَسُقْناهُ إِلى بَلَدٍ
مَيِّتٍ ... ) نظير اين آيه در سوره روم، آيه 48 آمده كه مىفرمايد:(اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّياحَ) حال بايد ديد فرق بين اين دو
تعبير چيست؟
در
آيه مورد بحث عنايت در تحقق وقوع بارانها و روييدن گياهان بوسيله آنها است و به
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 17 صفحه : 25