در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست، و سپاس براى اوست، در آخرت نيز، و او حكيم و خبير است (1).

آنچه كه در زمين دفن مى‌شود، و آنچه كه از زمين بيرون مى‌آيد، و آنچه كه از آسمان نازل مى‌گردد، و آنچه كه به آسمان بالا مى‌رود، همه را مى‌داند، و او رحيم و آمرزنده است (2).

كسانى كه كفر ورزيدند گفتند: قيامتى به سر وقت ما نمى‌آيد، بگو: چرا مى‌آيد، و به پروردگار سوگند كه به طور قطع به سراغتان خواهد آمد، و او عالم غيب است، كه حتى به سنگينى ذره‌اى در همه آسمانها و زمين از او پوشيده نيست، و نه كوچكتر از آن ذره، و نه بزرگتر از آن، مگر آنكه در كتاب مبين ثبت است (3).

تا آنان كه ايمان آورده عملهاى صالح مى‌كنند پاداش دهد، اينان آمرزشى و رزقى آبرومندانه دارند (4).

و در مقابل، كسانى كه به منظور جلوگيرى از پيشرفت آيات ما تلاش مى‌كنند عذابى پليد و دردناك دارند (5).

آنان كه علم داده شده‌اند، آنچه را كه از ناحيه پروردگارت به تو نازل شده حق مى‌بينند، حقى كه به سوى صراط عزيز حميد راه‌نمايى مى‌كند (6).

و آنان كه كفر ورزيدند گفتند: آيا مى‌خواهيد شما را به مردى رهنمون شويم كه خبر آورده كه چون شما پس از مرگ پاره پاره شديد دو باره به خلقت جديدى در مى‌آييد (7).

چنين دروغى به خدا افتراء بسته، و يا آنكه دچار جنون شده است، ليكن نه آن است، و نه اين، بلكه كسانى كه به آخرت ايمان ندارند در عذاب و ضلالتى بعيد قرار گرفته‌اند (8).

مگر نمى‌بينيد آنچه را كه پيش روى ايشان و پشت سرشان از آسمان و زمين است، كه اگر بخواهيم زمين را در زير پايشان مى‌شكافيم، و يا پاره‌اى از آسمان بر سرشان مى‌كوبيم، در همين مطلب آيتى است براى هر بنده‌اى كه به سوى خدا برگشت دارد (9).

بيان آيات [موضوعاتى كه در سوره مباركه سبا از آن بحث شده‌]

اين سوره پيرامون اصول سه‌گانه اعتقادات، يعنى توحيد و نبوت و قيامت بحث مى‌كند. بعد از بيان آنها كيفر كسانى را كه منكر آنهايند، و يا القاى شبهه در باره آنها مى‌كنند، بيان نموده، آن گاه از راه‌هاى مختلف آن شبهه‌ها را دفع مى‌كند، يك بار از راه حكمت و موعظه، بار ديگر از راه مجادله. و از بين اين سه اصول بيشتر به مساله قيامت اهتمام مى‌ورزد،