ولى با همه اينها راه يافتنش به خصوص عقايد حق، و تفاصيل شرايع الهى و جزئيات آن، منوط به هدايت خاص الهى و از طريق نبوت بود، چون عقل فطرى به آن جزئيات راه نمى‌يابد، در مباحث نبوت كه در جلد دوم اين كتاب گذشت اين مطلب را به طور مفصل بحث كرديم.

و در الدر المنثور است كه: ابن مردويه، از حماد بن عمرو الصفار، روايت كرده كه گفت: از قتاده پرسيدم معناى‌(فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها) چيست؟ گفت: انس بن مالك برايم حديث كرد كه رسول خدا 6 فرمود: منظور از فطرتى كه خدا مردم را بر آن فطرت آفريده دين خدا است‌[1].

[چند روايت حاكى از اينكه كل مولود يولد على الفطرة ...]

و نيز در همان كتاب آمده كه بخارى، مسلم، ابن منذر، ابن ابى حاتم و ابن مردويه، از ابى هريره روايت كرده‌اند كه گفت رسول خدا 6 فرمود: هيچ مولودى به دنيا نمى‌آيد مگر بر فطرت، و اين پدر و مادر كودك هستند كه او را يهودى و نصرانى و مجوسى مى‌كنند، هم چنان كه نتاج و بچه هر حيوانى كامل است، آيا هيچ در آنها نقص مى‌بينيد؟ سپس ابو هريره گفت: اگر خواستيد در اين باره بخوانيد:(فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها ...)[2].

مؤلف: اين روايت را از مالك و ابى داوود، و ابن مردويه، از ابى هريره از رسول خدا 6 آورده، اما با اين عبارت كه: هر مولودى بر فطرت متولد مى‌شود، بعد پدر و مادرش او را يهودى يا نصرانى مى‌كند، هم چنان كه شتر بهيمه‌اى تمام عيار نتاج مى‌دهد، هيچ ديده‌اى كه ناقص نتاج دهد؟.

اين روايت را كافى نيز به سند خود از زراره از ابى جعفر (ع) در ضمن حديثى نقل كرده كه فرمود: رسول خدا 6 فرمود: هر مولودى بر فطرت متولد مى‌شود، يعنى بر اين معرفت كه آفريدگارش خدا است ...[3].

و در توحيد به سند خود از عمر روايت كرده كه گفت: رسول خدا 6 فرمود: كودك را به خاطر اينكه مى‌گريد مزنيد زيرا گريه طفل تا چهار ماه گواهى شهادت به لا اله الا اللَّه است، و تا چهار ماه ديگر صلوات بر پيغمبر است، و تا چهار ماه ديگر دعا به جان پدر و مادر است‌[4].

[1] ( 1 و 2) الدر المنثور، ج 5، ص 155.

[2] ( 1 و 2) الدر المنثور، ج 5، ص 155.

[3] كافى، ج 2، ص 13 روايت سوم.

[4] توحيد صدوق، ص 331.