ترجمه آيات‌

گويند خدا و پيغمبر او را باور داريم و اطاعت مى‌كنيم آن گاه با وجود اين گروهى از ايشان روى مى‌گردانند، و آنان مؤمن نيستند (47).

و چون به سوى خدا و پيغمبرش خوانده شوند كه ميانشان داورى كند آن وقت گروهى از ايشان اعراض‌كنندگانند (48).

و اگر حق به طرف ايشان باشد اطاعت‌كنان سوى وى آيند (49).

مگر در دلهايشان مرضى هست يا شك و ترديد دارند و يا بيم آن دارند كه خدا و رسولش به آنان جور كنند (نه هيچ يك از اينها نيست) بلكه آنان خود از ستمگرانند (50).

گفتار مؤمنان چون به سوى خدا و پيغمبرش خوانده شوند تا ميان آنان داورى كند فقط اين است كه گويند: شنيديم و اطاعت كرديم و آنان خود كامياب شدگانند (51).

و هر كس مطيع خدا و رسول او شود و از خدا بترسد و از مخالفت فرمانش بپرهيزد پس چنين كسانى رستگارانند (52).

به خدا سوگند مى‌خورند، قسمهايى مؤكد كه اگر فرمانشان دهى به سوى جهاد بيرون مى‌شوند، بگو هيچ حاجت به سوگند نيست اطاعت شايسته بهتر از سوگند خوردن است كه خدا از اعمالى كه مى‌كنيد آگاه است (53).

بگو خدا را اطاعت كنيد و پيغمبرش را، زيرا اگر از اطاعت آن دو سر برتابيد فقط تكليف خود را انجام نداده‌ايد، و به او ضررى نرسانده‌ايد چون او مكلف به تكليف خويش و شما مكلف به تكليف خويشيد، اگر او را اطاعت كنيد هدايت يابيد و بر عهده پيغمبر وظيفه‌اى جز بلاغ آشكار نيست (54).

خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند وعده كرده كه شما را در اين سرزمين جانشين ديگران كند، آن چنان كه اسلاف و گذشتگان آنان را جانشين كرد، و نيز دينشان را آن دينى كه براى ايشان پسنديده استقرار دهد و از پى ترسى كه داشتند امنيت روزيشان فرمايد تا مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريك نكنند و هر كس پس از اين كافر شود آنان خود عصيان‌پيشگانند (55).

نماز كنيد و زكات دهيد و اين پيغمبر را اطاعت كنيد شايد خدا رحمتتان كند (56).

تو مپندار آن كسانى كه كافرند در اين سرزمين خدا را به ستوه مى‌آورند نه، بلكه جايشان جهنم است كه بد سر انجامى است (57).