ترجمه آيات‌

كسانى كه كفر ورزيدند و از راه خدا و مسجد الحرام كه ما آن را براى همه مردم معبد قرار داديم و مقيم و مسافر در آن يكسان است باز مى‌دارند بدانند كه ما به هر كس از ايشان كه بخواهد در آنجا تجاوزى و ستمى بكند عذابى دردناك خواهيم داد (25).

و چون ابراهيم را آن روز كه اين خانه نبود در جاى اين خانه جا داديم (و مقرر داشتيم) چيزى را با من شريك نپندارد و خانه‌ام را براى طواف كنندگان و مقيمان و سجده‌گزاران پاكيزه دارد (26).

و به او گفتيم مردم را نداى حج ده تا پياده سوى تو آيند و سوار بر مركب‌هاى لاغر شده از دورى راه از دره‌هاى عميق بيايند (27).

تا شاهد منافع خويشتن باشند و نام خدا را در ايامى معين ياد كنند كه ما شما را از حيوانات روزى داديم، از آن بخوريد و به درمانده فقير نيز بخورانيد (28).

آن گاه كثافاتى كه در حال احرام بر ايشان است بسترند و به نذرهايشان وفا كنند و بر اين خانه كهن طواف كنند (29).

آرى اين چنين، و هر كس حرمت‌يافتگان خداى را بزرگ بدارد همان براى او نزد پروردگارشان عمل نيكى محسوب مى‌شود، و خدا چارپايان را بر شما حلال كرده مگر آنچه كه برايتان خوانده شود.

پس، از پليدى بتها كناره‌گيرى كنيد و از گفتار دروغ اجتناب ورزيد (30).

مخلصان خدا باشيد نه مشركان او، و هر كه به خدا شرك آورد چنان است كه از آسمان در افتاده مرغان او را بربايند، و يا باد او را به جايى دوردست برد (31).

چنين، و هر كس قربانى‌هاى خدا را بزرگ دارد اين از پرهيزگارى دلها است (32).

شما را تا مدتى از آن منفعت‌ها است، سپس زمان رنج آن تا برگشتن به خانه كعبه ادامه دارد (33).

براى هر امتى عبادتى داديم تا نام خدا را بر حيوانات بسته زبان كه روزيشان كرده است ياد كنند، پس معبود شما خداى يگانه است، مطيع او شويد و فروتنان را بشارت ده (34).

همان كسانى كه چون نام خدا برده شود دلهايشان بترسد كه بر حادثات صبورند و نماز بپا دارند و از آنچه روزيشان داديم انفاق كنند (35).