هم مضبوط و مستند و قابل اعتماد نيست و در كتاب بحر آمده كه اسامى اصحاب كهف عجمى (غير عربى) بوده كه نه شكل معينى و نه نقطه داشته، و خلاصه سند در شناختن اسامى آنان ضعيف است‌[1].

و روايتى كه به على (ع) نسبت داده‌اند همان است كه ثعلبى هم در كتاب عرائس و ديلمى در كتاب خود به طور مرفوع آورده و در آن عجائبى ذكر شده.

و در الدر المنثور است كه ابن مردويه از ابن عباس روايت كرده كه گفت: رسول خدا 6 فرمود: اصحاب كهف، ياران مهدى‌اند[2].

و در برهان از ابن الفارسى آورده كه گفت امام صادق (ع) فرموده: قائم (ع) از پشت كوفه خروج مى‌كند، با هفده نفر از قوم موسى كه به حق راه يافته و با حق عدالت مى‌كردند، و هفت نفر از اهل كهف و يوشع بن نون و ابو دجانه انصارى و مقداد بن اسود و مالك اشتر كه اينان نزد آن جناب از انصار و حكام او هستند[3].

و در تفسير عياشى از عبد اللَّه بن ميمون از ابى عبد اللَّه (ع) از پدرش از على بن ابى طالب روايت كرده كه فرمود: وقتى كسى به خدا سوگند مى‌خورد تا چهل روز مهلت‌

[1] روح المعانى ج 15، ص 246، ط بيروت.

[2] الدر المنثور، ج 4، ص 215، ط بيروت.

[3] تفسير برهان، ج 2، ص 460.