نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 12 صفحه : 54
ترجمه آيات
مگر نمىدانى
كه خدا آسمانها و زمين را به حق آفريد؟ اگر بخواهد، شما را مىبرد و خلقى تازه
مىآورد (19).
و اين كار،
براى خدا دشوار نيست (20).
(در روز
قيامت) همه براى خدا و در پيشگاه او ظاهر مىشوند در اين هنگام ضعفا به مستكبران
مىگويند: ما پيروان شما بوديم، آيا (امروز) چيزى از عذاب خدا را مىتوانيد از ما
دفع كنيد؟ آنها مىگويند: اگر خدا هدايتمان كرده بود ما نيز شما را هدايت كرده
بوديم. (اما حالا) چه بيتابى كنيم و چه صبر كنيم بر ايمان يكسان است، و گريزگاهى
نداريم (21).
و همين كه
كار خاتمه پذيرد، شيطان مىگويد: خدا به شما وعده درست داد. و من نيز به شما وعده
(باطل و نادرست) دادم و تخلف كردم، من بر شما تسلطى نداشتم جز اينكه دعوتتان كردم
و شما اجابتم كرديد، مرا ملامت نكنيد، خودتان را ملامت كنيد، من فريادرس شما
نيستم، و شما نيز فريادرس من نيستيد من آن شركتى كه پيش از اين (در كار خدا) برايم
قائل بوديد انكار دارم. به درستى ستمگران، عذابى دردناك دارند (22).
و كسانى كه
ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند به بهشتهايى كه جويها در آن روانست برده
مىشوند در حالى كه به اذن پروردگارشان در آن جاودانند و درود گفتنشان (به يكديگر)
در آنجا سلام است (23).
مگر نديدى
خدا چگونه مثالى زد و سخن نيك را به درخت پاكيزهاى تشبيه كرد كه ريشهاش (در
زمين) ثابت و شاخه آن در آسمان است؟! (24).
هميشه به اذن
پروردگارش ميوه خود را مىدهد، خدا اين مثلها را براى مردم مىزند، شايد متذكر
شوند (25).
و سخن بد را
به درخت ناپاكى شبيه كرد كه از زمين كنده شده و قرار و ثباتى ندارد (26).
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 12 صفحه : 54