نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 12 صفحه : 4
خدا هر كه را بخواهد
گمراه، و هر كه را بخواهد هدايت مىنمايد، و او عزيز و حكيم است (4).
ما موسى را
با معجزههاى خويش فرستاديم (و دستور داديم) كه اى موسى! مردمت را از ظلمتها به
سوى نور بيرون آر و ايام اللَّه را بيادشان آر كه در اين، (يادآورى)، براى هر صبور
شكرگزارى عبرتى هست (5).
بيان آيات
[خلاصه و برداشتى از آيات سوره ابراهيم]
آيات كريمه
اين سوره، پيرامون اوصاف قرآنى كه بر پيغمبر اسلام (صلوات اللَّه عليه) نازل شده
بحث مىكند و آن را با اوصاف زير معرفى مىنمايد: اين كتاب، آيت و معجزه و نشانه
رسالت آن جناب است و مردم را از ظلمتها به سوى نور بيرون مىكشد، و به راه مستقيم
خدا راهنماييشان مىكند، خدايى كه عزيز و حميد است، يعنى غالب و قاهرى است كه هرگز
مغلوب كسى نمىشود، و غنى و بى نيازى است كه هرگز محتاج كسى نمىگردد، خدايى كه در
كارهاى خدائيش جميل است، يعنى براى مردم جز خوبى و نعمت منظورى ندارد.
وقتى خدا
منعم و غالب و بى نياز و پسنديده كار باشد، بر مردم كه منعم عليه او
هستند لازم است كه دعوت او را لبيك گويند، تا در نتيجه از نعمتهايى كه او به ايشان
ارزانى داشته برخوردار شوند، و آن نعمتها به سعادتشان تمام شود.
و نيز لازم
است كه از غضب او بر حذر باشند، زيرا پر واضح است كه عذاب خدايى كه هم قوى است و
هم بى نياز مطلق، شديد خواهد بود، چرا كه او مىتواند از وجود بندگانش چشم پوشيده،
همه را دستخوش هلاكت نمايد و به ديار عدم بفرستد، و از نو خلق و بندگان ديگرى
بيافريند هم چنان كه همين عمل را در امم گذشته انجام داده است.
آرى، تمامى
موجودات ريز و درشت و زمينى و آسمانى اين عالم، با زبان حال، گوياى اين حقيقتند
كه رب العزة و ولى حميد تنها او است، و رب ديگرى غير از
او نيست.
اين خلاصه و
برداشتى بود از آيات اين سوره كه با آيه زير كه مىفرمايد: