نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 11 صفحه : 406
خاكى است كه بدن آدمى
پس از مرگ بدان تبديل مىشود، زيرا در آن موقع انسان كه هيكلى گوشتى به شكلى مخصوص
و مركب از اعضاى خاص و مجهز به قوايى به قول ايشان مادى است بطور كلى معدوم شده
است، و چيزى كه بكلى و از اصل نابود شده چگونه مشمول خلقت مىشود و دوباره بصورت
مخلوقى جديد برمىگردد؟.
[دلائل و
جهات انكار و استبعاد زنده شدن بعد از مرگ و پوسيده شدن، و رد و جواب هر يك]
اين شبهه
ايشانست در باره معاد، كه خود جهات مختلفى دارد، و خداى سبحان در كلام خود از يك
يك آن جهات و مناسب هر كدام جوابى داده كه ريشه شبهه را از بيخ و بن بركنده است.
يكى از آن
جهات، اين استبعاد است كه خاك برگردد و انسانى تمام عيار شود، از اين شبهه جوابى
داده شده كه مگر قبلا كه زنده بود از چه خلق شده بود؟، و مگر غير اين بود كه مواد
زمينى بصورت منى و نطفه درآمده سپس علقه شده سپس مضغه گشته و سپس بصورت بدن انسانى
تمام عيار درآمده است؟! و با اينكه همه روزه نمونههاى آن را مىبينيم و از صرف
امكان درآمده به وقوع مىپيوندد، ديگر چه جاى ترديد است كه مشتى خاك روزى دوباره
انسانى تمام عيار گردد؟! هم چنان كه خودش فرموده:(يا
أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ
مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ
مُخَلَّقَةٍ وَ غَيْرِ مُخَلَّقَةٍ ...)[1].
يكى ديگر از
موارد استبعاد اين است كه بطور كلى چيزى كه معدوم شده دوباره موجود مىگردد، و از
اين، جواب داده شده به اينكه: خلقت نخست چطور ممكن بود، اين نيز به همان نحو ممكن
است، هم چنان كه خداى تعالى فرمود:(وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلًا وَ نَسِيَ
خَلْقَهُ قالَ مَنْ يُحْيِ الْعِظامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي
أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ)[2].
جهت سوم
اينكه انسان وقتى مرد، ذاتش معدوم مىشود، و ديگر ذاتى ندارد تا با خلقت جديد لباس
وجود به تن كند، بله در ذهن اشخاص تصورى از او هست، و ليكن انسان خارجى نيست، پس
چه چيز اعاده وجود مىيابد؟
خداى تعالى
در كلام خود از اين نيز جواب داده و چنين فرموده كه: انسان، عبارت از
[1] اى مردم! اگر در شك برانگيخته شدن مىباشيد پس( بدانيد كه)
همانا ما شما را از خاك از نطفه، سپس از خون بسته شده، سپس از پارچه گوشتى تمام
خلقت و غير تمام خلقت خلق كرديم ... سوره حج، آيه 5.
[2] و براى ما مثلى زد و خلقت خود را فراموش كرده گفت: چه كسى
اين استخوانهاى پوسيده را زنده مىكند؟ بگو زنده مىكند آنها را كسى كه در اولين
بار خلقشان كرد. سوره يس، آيه 78 و 79.
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 11 صفحه : 406