نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 10 صفحه : 296
سوى قومش فرستاديم به
اينكه من براى شما نداگرى روشنم، و اين جمله يعنى جمله(إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ) چه به آن قرائت و چه به اين قرائت بيانى است
اجمالى براى فهماندن اينكه نوح (ع) چه رسالتهايى داشته و آنچه داشته و از ناحيه
پروردگارش رسانده، انذارهايى روشن بوده، پس خود آن جناب قهرا نذيرى مبين بوده است.
پس همانطور
كه اگر مىگفت: اى مردم آنچه من به شما خواهم گفت انذارى مبين است، با بيانى
اجمالى و كوتاهترين بيان فهمانده بود كه رسالتش چه جنبهاى دارد، حالا هم كه
گفته: من نذيرى مبين هستم، همان اجمال را رسانده است، با اين تفاوت كه در اين
تعبير يك نكته اضافى نيز هست و آن بيان وضع خودش است كه فهمانده خيال نكنيد من
همهكاره عالمم، نه، من تنها پيام و رسالتى از ناحيه خداى تعالى- همهكاره عالم-
دارم، و آن اين است كه شما را از عذاب او انذار كنم. و خلاصه آن نكته اين است كه
من تنها يك نامهرسان و يك واسطه هستم.
[نوح (ع)
نذير مبين بوده و رسالتش باز داشتن مردم از عبادت غير خدا و انذارشان از عذاب بوده
است]
(أَنْ لا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ
أَلِيمٍ) اين جمله بيان ديگرى است براى آن رسالتى كه در جمله:(إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ) آورده بود، كه برگشت هر دو وجه به يك چيز
است. و كلمه أن در جمله(أَنْ لا تَعْبُدُوا) به هر حال
تفسيرى است، و معناى جمله اين است كه رسالت من لا تعبدوا- عبادت نكنيد
است، رسالتم اين است كه شما را از راه انذار و تخويف، از عبادت غير خداى تعالى نهى
كنم.
پس نظر ما
اين شد كه جمله(أَنْ لا تَعْبُدُوا ...) تفسير است براى
جمله(إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ)، ولى بعضى[1] از مفسرين آن را بدل آن جمله و يا
مفعول كلمه مبين گرفتهاند كه بنا بر بدليت معنا چنين مىشود: و
لقد ارسلنا نوحا الى قومه أن لا تعبدوا ... ، و بنا بر مفعول بودن چنين
مىشود: (إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ أَنْ لا تَعْبُدُوا)- من براى
شما بيم دهنده بوده و بيانگر اين هستم كه غير خدا را نپرستيد و شايد سياق
آيه از ميان اين سه وجه قول ما را تاييد كند.
و ظاهرا
منظور از عذاب يوم عظيم عذاب انقراض باشد، نه خصوص عذاب آخرت و نه مطلق عذاب،- أعم
از عذاب آخرت و عذاب انقراض- دليل بر اين گفتار ما يكى از پاسخهايى است كه در
همين آيات، قوم نوح به آن جناب داده و گفتند:(يا نُوحُ
قَدْ جادَلْتَنا فَأَكْثَرْتَ جِدالَنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ
الصَّادِقِينَ قالَ إِنَّما يَأْتِيكُمْ بِهِ اللَّهُ إِنْ شاءَ)[2]، و ظاهر اين
[2] اى نوح با ما سر به سر گذاشتهاى و حوصله ما را به سر بردى،
اگر راست مىگويى آن عذابى كه با آمدنش تهديدمان مىكنى بياور، گفت: خدا اگر
بخواهد مىآورد.
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 10 صفحه : 296