قشرهائى که شما در صورت مى‌بینید که اینها مثلا مرفه هستند، در زمان اینها زحمت‌هاى داشتند که بیشتر از زحمت بى آبى بود. این حبس‌هاى طولانى و این زجرهاى فوق العاده، این شکنجه‌هاى طاقت فرسا براى یک دسته از روشنفکران، یک دسته از علما، یک دسته از فرهنگى‌ها، از وکلاى دادگسترى، از قضات دادگسترى، امثال اینها در تحت این شکنجه‌ها بودند و بحمدالله بعد از اینکه خدا خواست و خداوند تایید کرد، ملت ما بیدار شدند و با هم اجتماع کردند و در تحت لواى اسلام این سد را شکستند. این سدى که مانع بود از اینکه هم فرهنگ ما، اقتصاد ما، ارتش ما، همه چیز ما ترقى و رشد بکند و مانع بودند، این مانع برداشته شد اما پشت این سد چه براى ما ماند؟ پشت این سد یک بدبختى‌هاى مانده است. صندوق دولت خالى است، از تمام بانک‌ها (آنطورى که دولت به ما اطلاع دهد و آنطور هست). اینها هر چه توانستند قرض کردند، صدها میلیون دلار از بانک‌هاى مختلف ایران اینها قرض کردند و فرار کردند. همچو نیست که خیال کنید که اینها هم ساده رفتند. جواهرات ایران را یک مقداریش را آن پدر برد، یک مقداریش را این پسر. بانک‌هاى ما را خالى کردند و رفتند. ملت را فقیر گذاشتند و رفتند و نفت ما را سال‌هاى طولانى دادند به آمریکا و پول نگرفتند، یعنى براى آمریکا پایگاه درست کردند و به عوض پول نفت که باید پول به ما بدهند، اسلحه دادند، اسلحه‌هاى که به درد خود آمریکا مى‌خورد و نه به درد ما. این یک توطئه‌اى بود بین این مرد (این مرد خبیث، این مرد خائن) با آمریکا که نفت مى‌داد، آن هم آنطور زیاد و در ازاى آن باید پول بدهد یا اسلحه‌اى که به درد ما بخورد بدهد. در قبال آن یک اسلحه‌هاى اینها فرستادند، براى خودشان پایگاه درست کردند مقابل شوروى، یعنى ایرانى‌ها نمى‌توانستند استعمال کنند این اسلحه‌ها را، تخصص نداشتند.

عمال اجانب مسؤول اغتشاشات و ناآرامى‌ها و مانع گردش چرخ‌هاى پیشرفت کشور

براى خودشان پایگاه درست کردند، پایگاه یشان الان هم هست در ایران. الان که شما این سد را به همت خودتان و به برکت اسلام شکستید ، پشت این سد یک خرابه است، نه تنها کردستان خراب است لرستان هم خراب است، خوزستان هم خراب است، بلوچستان هم خراب است، خراسان هم خراب است، همه خراب است. این خرابه را چه کسى باید آباد کند؟ این خرابه را دولت مى‌تواند تنها؟ نه، دولت همچو بودجه‌اى ندارد، نمى‌تواند. ملت هر قشرش مى‌تواند؟ نه، اما همت ملت همه با هم، اجتماع با هم و همه اتکاء به خدا، اتکاء به قرآن کریم، همه با هم باید قیام بکنیم، همه با هم تشریک مساعى بکنیم تا این خرابه را آبادش کنیم. شما خیال نکنید که دولت توجه ندارد به کردستان، دولت نمى‌تواند. الان گرفتارى‌هائى براى دولت گذاشته‌اند که هر جاى مملکت را که ملاحظه مى‌کنند، همین گرفتارهائى را که شما دارید آنها هم دارند. دولت نه اینکه نخواهد توجه بکند، دولت خواهند، شب و روز اینها در کار هستند، من اطلاع دارم شب و روز اینها در زحمت هستند و مى‌خواهند این خرابه را آبادش کنند، لکن خرابى اینقدر است که بدون اینکه مدتى بگذرد، مهلتى باشد، نمى‌شود. مع‌الاسف این