جناب آقاى گورباچف!

براى همه روشن است که از این پس کمونیسم را باید در موزه‌هاى تاریخ سیاسى جهان جستجو کرد؛ چرا که مارکسیسم جوابگوى هیچ نیازى از نیازهاى واقعى انسان نیست، چرا که مکتبى است مادى و با مادیت نمى‌توان بشریت را از بحران عدم اعتقاد به معنویت که اساسى‌ترین درد جامعه بشرى در غرب و شرق است، به در آورد.

حضرت آقاى گورباچف!

ممکن است شما اثباتاً در بعضى جهات به مارکسیسم پشت نکرده باشید و از این پس هم در مصاحبه‌ها، اعتقاد کامل خودتان را به آن ابراز کنید، ولى خود مى‌دانید که ثبوتاً این گونه نیست. رهبر چین اولین ضربه را به کمونیسم زد و شما دومین و على الظاهر آخرین ضربه را بر پیکر آن نواختید. امروز دیگر چیزى به نام کمونیسم در جهان نداریم، ولى از شما جداً مى‌خواهم که در شکستن دیوارهاى خیالات مارکسیسم، گرفتار زندان غرب و شیطان بزرگ نشوید. امیدوارم افتخار واقعى این مطلب را پیدا کنید که آخرین لایه‌هاى پوسیده هفتاد سال کژى جهان کمونیسم را از چهره تاریخ و کشور خود بزدایید. امروز دیگر دولت‌هاى همسو با شما که دلشان براى وطن و مردمشان مى‌طپد، هرگز حاضر نخواهند شد بیش از این منابع زیرزمینى و روزمینى کشورشان را براى اثبات موفقیت کمونیسم - که صداى شکستن استخوان‌هایش هم به گوش فرزندانشان رسیده است - مصرف کنند.

آقاى گورباچف!

وقتى از گلدسته‌هاى مساجد بعضى از جمهورى‌هاى شما پس از هفتاد سال بانگ الله اکبر و شهادت به رسالت حضرت ختمى مرتبت - صلى الله علیه و آله و سلم - به گوش رسید، تمامى طرفداران اسلام ناب محمدى (ص) را از شوق به گریه انداخت. لذا لازم دانستم این موضوع را به شما گوشزد کنم که بار دیگر به دو جهان بینى مادى و الهى بیندیشید. مادیون معیار شناخت در جهان بینى خویش را حس دانسته و چیزى را که محسوس نباشد، از قلمرو علم بیرون مى‌دانند و هستى را همتاى ماده دانسته و چیزى را که ماده ندارد، موجود نمى‌دانند. قهراً جهان غیب مانند وجود خداوند تعالى و وحى و نبوت و قیامت را یکسره افسانه مى‌دانند. در حالى که معیار شناخت در جهان بینى الهى اعم از حس و عقل مى‌باشد و چیزى که معقول باشد، داخل در قلمرو علم مى‌باشد گرچه محسوس نباشد. لذا هستى اعم از غیب و شهادت است و چیزى که ماده ندارد، مى‌تواند موجود باشد. و همان طور که موجود مادى به مجرد استناد دارد، شناخت حسى نیز به شناخت عقلى متکى است.

قرآن مجید اساس تفکر مادى را نقد مى‌کند و به آنان که بر این پندارند که خدا نیست وگرنه دیده مى‌شد. لن نومن لک حتى نرى الله جهرة . مى‌فرماید: لا تدرکه‌الابصار و هو یدرک الابصار و هواللطیف الخبیر . از قرآن عزیز و کریم و استدلالات آن در موارد وحى و نبوت و قیامت بگذریم که از نظر شما اول بحث است. اصولاً میل نداشتم شما را در پیچ و تاب مسائل فلاسفه بخصوص فلاسفه‌