و ملیت و در هر قطب و قطر، تا قیام ساعت نازل گردیده است، آن است که مسائل مهم حیاتى را چه در معنویات و چه در نظام ملکى زنده نگه دارد و بفهماند که مسائل کتاب براى یک عصر و یک ناحیه نیست. و گمان نشود قصد ابراهیم و موسى و محمد علیهم و على آلهم السلام مخصوص به زمان خاصى است. فریاد برائت از مشرکان مخصوص به زمان خاص نیست، این دستور است و جاوید، در صورتى که مشرکان حجاز منقرض شده‌اند. و قیام ناس مختص به زمانى نیست و دستور هر زمان و مکان است و در هر سال در این مجمع عمومى بشرى از جمله عبادات مهم است الى الابد. و همین است نکته سفارش اکید ائمه مسلمین علیهم‌السلام بر اقامه عزاى سید مظلومان تا آخر ابد و فریاد مظلومیت آل بیت رسول‌الله صلى‌الله علیه و آله و ظالمیت بنى امیه علیهم لعنه‌الله با آن که بنى امیه منقرض شده‌اند، فریاد مظلوم بر سر ظالم است. و این پرخاش و فریاد باید زنده بماند و برکاتش امروز در ایران در جنگ با یزیدیان واضح و ملموس است. و لازم است حجاج بیت‌الله الحرام در این مجمع عمومى‌و سیل خروشان انسانى فریاد برائت از ظالمان و ستمکاران را هر چه رساتر برآورند و دست برادرى را هر چه بیشتر بفشارند و مصالح عالیه اسلام و مسلمین مظلوم را فداى فرقه گرایى و ملى‌گرایى نکنند و برادران مسلم خود را هر چه بیشتر متوجه به توحید کلمه و ترک عصبیت‌هاى جاهلى که جز به نفع جهانخواران و وابستگان آنان تمام نمى‌شود بنمایند، که این خود نصرت خداوند تعالى است و وعده حق تعالى به امید واثق شامل حالشان مى‌شود. و اگر خداى نخواسته از عمال جهانخواران که در رأس آنان آخوندهاى جیره‌خوار تفرقه‌افکن واقع اند پیروى کنند، به معصیت بزرگى دست زده‌اند و مشمول غضب قادر جبار خواهند شد و در قید و بند ابرقدرت‌ها باقى خواهند ماند و باید به خداوند از آن پناه برد.

4 - از زایران محترم کشور ایران تقاضا دارم که توجه کنند از چه کشورى مى‌روند و به سوى کى رو آورده‌اند. از کشورى مى‌روند که براى اسلام عزیز و اجراى احکام نورانى آن به جاى احکام طاغوت بپاخاسته و زن و مرد و پیر و جوان هر چه داشته‌اند فدا کردند. جوانان عزیز متعهدى که هر یک از آنها ارزش‌هاى الهى‌اى دارند که ما از درک آن عاجزیم، شهید شده‌اند و معلول گردیده‌اند و به اسارت در آمده‌اند و ملتى که مشتاقانه در راه خدا از جان و مال و منال خود گذشته‌اند و داغ عزیزان خود را به جان خریده‌اند. و به سوى کشورى مى‌روند که خانه خداوند تعالى و کعبه آمال انبیاى عظام و اولیاء کرام و محط وحى و مهبط جبرئیل امین و ملائکه الله است. به سوى خدا مى‌روند تا هر حرکت و سکونشان الهى باشد و به سوى قربانگاه اسماعیل عزیز مى‌روند که دستور گذشتن از هر چیز را در راه او به ما داد و به سوى مدینه محمد صلى الله علیه و آله مى‌روند تا محمدى شوند و چگونه زیستن و چگونه مجاهدت کردن و چگونه رفتن به سوى معشوق را بیاموزند. رفته‌اند به سوى قبر رسول عظیم‌الشان و قبور اولیاى عظیم‌المنزله‌اى که لحظه‌اى به دنیا و زخارف آن توجه نکرده‌اند و به جز به خدا و اوامر او نیندیشیده‌اند و به جز رضاى او قدم برنداشته‌اند، پس آگاه باشید که از کجا به کجا مى‌روید. پس تکلیف شما جداً زیاد است و حرکات و اعمال شما علاوه بر آن که در محضر حق تعالى و