مى‌کند انسان را و از این ظلمتکده مى‌کشد او را بیرون و نفس را از آن گرفتارى‌ها و سرگشتگى‌هائى که دارد خارج مى‌کند این ادعیه‌اى است که از ائمه ما وارد شده‌اند، ائمه ما علیهم صلوات الله که تقریباً همه‌شان گرفتار به یک ابرقدرت‌هائى بودند که نمى‌توانستند یک کارى را انجام بدهند شاخص، علاوه بر آن هدایت‌هاى زیرزمینى که مى‌کردند این ادعیه براى تجهیز مردم بود، برخلاف آن دولت‌هاى قاهرى که بودند همین ادعیه بودند که اشخاص وقتى که ادعیه را مى‌خواندند قوت روحى پیدا مى‌کردند و سبکبار مى‌شدند. و شهادت براى آنها هین و آسان مى‌شد. این ادعیه در ماه مبارک رجب و خصوصاً در ماه مبارک شعبان اینها مقدمه و آرایشى است که انسان به حسب قلب خودش مى‌کند براى اینکه مهیا بشود برود مهمانى، مهمانى خدا، مهمانى‌اى که در آنجا سفره‌اى که پهن کرده است قرآن مجید است و محلى که در آنجا ضیافت مى‌کند مهمش لیله القدر است و ضیافتى که مى‌کند ضیافت تنزیهى و ضیافت اثباتى و تعلیمى. نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به مجاهده، به ادعیه مهیا مى‌کند تا برسند به آن سفره‌اى که از آن باید استفاده کنند و آن لیله القدر است که قرآن در آن نازل شده است. این ضیافت الهى انسان را منقلب باید بکند از این جهت حیوانى به آن جهت واقعى، انسانى، از آن ظلمت‌هائى که اطلاع به آن داریم منقلب کند انسان را به آن نورهائى و آن نورها و نور مطلقى که همه عالم تبع اوست.

همه دعوت انبیا این بوده است که مردم را از این سرگردانى‌اى که دارند هر که یک طرف مى‌رود و هر که یک مقصدى دارد این مردم را از اینجا دعوت کنند و راه را نشان‌شان بدهد که این راه است، دیگر آن راه‌ها که مى‌روید رها کنید، راه همین است هدنا الصراط المستقیم ، ان ربى على صراط المستقیم آن طرف، طرف ندارد، دنیاست و ماوراى آن، آنچه که مربوط به نفسانیت انسان است، شهوات انسان است، آمال و آرزوهاى انسان است این دنیاست آن دنیائى که تکذیب شده است. این عالم طبیعت، این عالم طبیعت نور است، دلبستگى‌هاى به این عالم انسان را بیچاره مى‌کند، ظلمت ما از این دلبستگى‌هائى است که ما داریم به این دنیا، به این مقام، به این مسند، به این اوهام، به این خرافات. همه انبیا آمدند براى اینکه دست شما را بگیرند از این علائقى که همه‌اش بر ضد آنى است که طبیعت و فطرت شما اقتضا مى‌کند، شما را دستتان را بگیرند و از این علائق نجاتتان بدهند و واردتان کنند به عالم نور. اسلام هم در راس همه ادیان است براى یک همچو مقصدى. این ادعیه مهیا مى‌کنند این نفوس را براى اینکه این علائقى که انسان دارد و بیچاره کرده انسان را این علائق، این گرفتارى‌هائى که انسان در این عالم طبیعت دارد و انسان را سرگشته کرده است، متحیر کرده است نجاتش بدهند و آن راهى که راه انسان است ببرند، راه‌هاى دیگر راه انسان نیست، صراط مستقیم راه انسانیت است و این مناجات‌ها و این ادعیه‌اى که ائمه ما علیهم‌السلام بعد از اینکه دستشان کوتاه شده بود از اینکه دعوت ظاهرى خیلى واضح بکنند مردم را با همین ادعیه به آن راهى که باید ببرند، راه مى‌بردند. مقصد انبیا این نبود که بیایند یک جائى را بگیرند و یک مثلاً کارى براى خودشان درست بکنند، مقصد این نیست آقا. مقصد پیغمبرها این نبود که دنیا را بگیرند و آبادش کنند، مقصد این بود که