شما را، همه را مهیا کند براى ضیافة الله

آن که سبکبار مى‌کند انسان را و از این ظلمتکده بیرونش مى‌کشد ادعیه است

یک کج فهمى‌هائى در انسان هست که این کج فهمى‌ها گاهى خیلى زیاد مى‌شود. اینها دعا را نمى‌فهمند چى هست لهذا خیال مى‌کنند که حالا ما خوب، قرآن را مى‌گیریم دعا را رها مى‌کنیم. اینها نمى‌فهمند که دعا اصلاً چى هست، مضامین ادعیه را نرفته‌اند ببینند که چى هست به مردم چى مى‌گوید، چه مى‌خواهد بکند، اگر نبود در ادعیه الا دعاى مناجات شعبانیه، کافى بود براى اینکه امامان ما، امامان بحقند. آنهائى که این دعا را انشاء کردند و تعقیب کردند. تمام این مسائلى که عرفا در طول کتاب‌هاى طولانى خودشان - یا - یا خودشان گویند در چند کلمه مناجات شعبانیه هست، بلکه عرفاى اسلام از همین ادعیه و از همین دعاهائى که در اسلام وارد شده است از اینها استفاده کرده‌اند و عرفان اسلام فرق دارد با عرفان هند و جاهاى دیگر. این دعاهاست که به تعبیر بعضى از مشایخ ما قرآن، مى‌فرمودند که قرآن، قرآن نازل است، آمده است به طرف پائین و دعا از پائین به بالا مى‌رود این قرآن صاعد است. معنویات در این ادعیه، آنى که انسان را مى‌خواهد آدم کند، آنى که این افرادى که اگر سرخود باشند از همه حیوانات درنده‌تر هستند این ادعیه با یک زبان خاصى که در دعاها هست اینها این انسان را دستش را مى‌گیرد و مى‌بردش به بالا، آن بالایى که من و شما نمى‌توانیم بفهمیم، اهلش هستند. یکدفعه آدم مى‌بیند که کسروى آمد و کتابسوزى، مفاتیح الجنان هم جزو کتاب‌هائى بود که سوزاند، کتاب‌هاى عرفانى را هم سوزاند. البته کسروى نویسنده زبردستى بود ولى آخرى دیوانه شده بود یا یک مغزى است که این مغز بسیارى از شرقى‌ها اینطورى هست که تا یک چیزى، چهار تا کلمه‌اى یاد مى‌گیرند ادعاشان خیلى بالا مى‌شود. کسروى آخرى ادعاى پیغمبرى مى‌کرد، نمى‌توانست به آن بالا برسد آنجا را مى‌آورد پائین. این کتاب مفاتیح الجنان یک کتابى است که مال حاج شیخ عباس قمى نیست شیخ عباس قمى، او جمع کرده اینها را - در ادعیه را جمع کرده در آنجا. این آدمى که کتاب مفاتیح الجنان را سوزانده یا یک روزى براى سوزاندن امثال کتاب مفاتیح الجنان درست کرده بود این نمى‌دانست کتاب مفاتیح الجنان چى تویش است، شاید یک دفعه هم مناجات شعبانیه را هم نخوانده بود، فکرش اینطور فکر نبود. این دعاهائى که در ماه‌ها هست، در روزها هست خصوصاً در ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان اینها انسان را همچو تقویت روحى مى‌کند اگر کسى اهلش باشد ماها که نیستیم، همچو تقویت روحى مى‌کند و همچو راه را براى انسان باز مى‌کند و نور افکن است براى اینکه این بشر را از این ظلمت‌ها بیرون بیاورد و وارد نور بکند که معجزه آساست. به این دعاها عنایت بکنید گول بعضى از نویسنده‌ها و مثل امثال کسروى را نخورید که ادعیه را تضعیف مى‌کردند. این تضعیف، تضعیف اسلام است، نمى‌فهمند اینها، بیچاره‌اند، نمى‌دانند در این کتاب چه چیزها هست. همان مسائل قرآن است با لسان دیگرى که لسان ائمه باشد. لسان قرآن یک جور زبان است، زبان دعا یک جور زبان است، زبان علما و عرفا و اینها هم یک زبان دیگر است آن که سبکبار