نام کتاب : توحید نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 345
چگونه است ، لوح محفوظ که در قرآن آمده است ، معنایش چیست و وضعش
چیست ، اما اگر کسی از راهی از لوح محفوظ اطلاع داشته باشد و از آنجا
بتواند عالم را بخواند ، آینده دیگر برای او غیب نیست ، شهادت است .
در نهجالبلاغه آمده است که حضرت امیر ( علیهالسلام ) یک جریانی را که
مربوط به آینده بود خبر داد . کسی عرض کرد : یا امیرالمؤمنین ، تو داری
از غیب خبر میدهی و قرآن میفرماید : " « لا یعلمها الا هو »" . حضرت
خندید و فرمود : این غیب نیست " « و انما هو تعلم من ذی علم » " [1] من غیب نمیگویم ، من از معلم یاد گرفتهام ، حالا دارم برای شما نقل
میکنم ، این را پیغمبر به من گفته و من دارم به شما میگویم . پیغمبر از
کجا میگوید ؟ به پیغمبر از طریق وحی اطلاع رسیده است . پس پیغمبر هم در
ذات خودش از آینده خبر ندارد ، ولی وقتی که به او اطلاع دادند [ باخبر
میشود ] ، بالاخره برمیگردد به مدبر اصلی ، وقتی که مسأله را آن مدبر اصلی
به اطلاع کسی رساند و او از آنجا یاد گرفت و گفت ، آن علم غیب نیست .
یک نکته که هست این است که از همین راه تعلیم و تعلم هم هیچ کس
نیست که بر جمیع نهانها اطلاع پیدا کند جز خدا ، یعنی آنهایی که اطلاع
پیدا میکنند به غیب ، به بعضی از غیبها اطلاع پیدا میکنند . " « فلا یظهر
علی غیبه احدا ، الا من ارتضی من رسول »" [2] خداوند مسلط نمیکند بر
نهان خودش احدی را ، مگر افرادی از رسولان که آنها را مورد رضایت خودش
بپسندد و افراد شایستهای را انتخاب کند .
پس آن کسی که از ذات خودش هر نهانی را میداند خداست . هیچ کس از
ذات خودش نمیداند ، همه از راه تعلیم میدانند . این یک تفاوت اصلی
میان خدا و غیر خدا . تازه آنهایی هم که از راه تعلیم میدانند ، به همه
غیبها اطلاع پیدا نمیکنند . آن که بر تمام اسرار هستی آگاه است و هیچ
کس دیگر آگاه نیست ، خود خداوند است .
- قرآن اصولا با پدیدههایی که در زندگی پیش میآید سرو کار دارد ، اصلا
با " وجود " کاری ندارد و اینکه فرمودید وجودی که هست ، محال است شر
محض باشد ، ممکن است یا شرش برخیرش بچربد یا خیر محض باشد یا شر و
خیرش مساوی باشد ، در قرآن با صراحت آمده است : " « الذی احسن کل شیء
خلقه »" [3] . بنابراین هر چیزی در عالم
[1] نهجالبلاغه ، خطبه . 126
[2] جن / 26و . 27
[3] سجده / [7]
نام کتاب : توحید نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 345