نام کتاب : بیست گفتار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 258
ببیند معطل نمی شود و بر میدارد ، مؤمن نیز علم را مال خود میداند ، در
دست هر که ببیند آن را میگیرد . أمیرالمؤمنین علی ( ع ) همین کلمه را
توضیح میدهد :
" « الحکمة ضالة المؤمن فاطلبوها و لو عند المشرک تکونوا أحق بها و
أهلها » " [1] .
( حکمت گمشده مؤمن است ، پس به دنبالش بروید ولو آنکه آنرا در نزد
مشرکان بیابید . شما از او شایستهتر و سزاوارتر خواهید بود ) .
علم فریضهای است که نه از لحاظ متعلم و نه از لحاظ معلم و نه از لحاظ
زمان و نه از لحاظ مکان محدودیت ندارد ، و این عالیترین و بالاترین
توصیهای است که میتوانسته بشود و شده .
کدام علم ؟
چیزی که هست سخن در یک مطلب دیگر است و آن اینکه منظور اسلام از علم
چه علمی است ؟ ممکن است کسی بگوید مقصود از همه این تأکید و توصیهها
علم خود دین است . یعنی همه به این منظور گفته شده است که مردم به خود
دین عالم شوند و اگر نظر اسلام از علم ، علم دین باشد در حقیقت به خودش
توصیه کرده و درباره علم به معنی اطلاع بر حقایق کائنات و شناختن امور
عالم چیزی نگفته و اشکال به حال اول باقی میماند ، زیرا هر مسلکی هر
اندازه هم ضد علم باشد و با آگاهی و اطلاع و بالارفتن سطح فکر
[1] بحار الانوار ، ج 2 ، ص . 97
نام کتاب : بیست گفتار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 258