نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 51
میگفتیم این یک مسئله فرعی است مثل نماز . اما شیعه که قائل به امامت
است تنها به این حد اکتفا نمیکند که علی ( ع ) یکی از اصحاب پیغمبر ،
ابوبکر و عمر و عثمان و صدها نفر دیگر حتی سلمان و ابیذر هم یکی از
اصحاب پیغمبر بودند و علی ( ع ) از آنها برتر بوده ، افضل و اعلم و اتقی
و الیق از آنها بوده و پیغمبر هم او را معین کرده بود . نه ، شیعه در این
حد واقف نیست ، دو مسئله دیگر میگوید که اصلا اهل تسنن به این دو مسئله
در مورد احدی قائل نیستند نه اینکه قائل هستند و از علی ( ع ) نفی میکنند
. یکی مسئله امامت به معنی مرجعیت دینی است .
امامت به معنی مرجعیت دینی
گفتیم که پیغمبر مبلغ وحی بود . مردم وقتی میخواستند از متن اسلام
بپرسند ، از پیغمبر میپرسیدند ، آنچه را که در قرآن نبود از پیغمبر سئوال
میکردند . مسئله اینست که آیا هر چه اسلام میخواسته از احکام و دستورات
و معارف بیان کند ، همان است که در قرآن آمده و خود پیغمبر هم به عموم
مردم گفته است ؟ یا نه ، آنچه پیغمبر برای عموم مردم گفت قهرا زمان
اجازه نمیداد که تمام دستورات اسلام باشد . علی ( ع ) وصی پیغمبر بود و
پیامبر تمام کما کیف اسلام و لااقل کلیات اسلام را ، آنچه را که هست و
باید گفته بشود ، به علی ( ع ) گفت و او را به عنوان یک عالم فوق
العاده تعلیم یافته از خود و ممتاز از همه اصحاب خویش و کسی که حتی مثل
خودش در گفتهاش خطا و اشتباه نمیکند و نا گفتهای از جانب خدا نیست الا
اینکه او میداند ، معرفی کرد و گفت ایها الناس ! بعد از من در مسائل
دینی هر چه میخواهید سؤال بکنید ، از وصی من و اوصیای من بپرسید . در
واقع در اینجا امامت ، نوعی کارشناسی اسلام
نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 51