نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 48
این منصب هم به نص قرآن که میگوید : « فلا و ربک لا یؤمنون حتی یحکموک
فیما شجر بینهم ثم لا یجدوا فی انفسهم حرجا مما قضیت و یسلموا تسلیما
[1] به پیغمبر تفویض شده و رسول اکرم از جانب خدا حق داشت که در
اختلافات میان مردم قضاوت کند . این نیز یک منصب الهی است نه یک
منصب عادی عملا هم پیغمبر قاضی بود منصب سومی که پیغمبر اکرم رسما داشت
و هم به او تفویض شده بود به نص قرآن و هم عملا عهدهدار آن بود ، همین
ریاست عامه است . و او رئیس و رهبر اجتماع مسلمین بود و به تعبیر دیگر
سائس مسلمین بود ، مدیر اجتماع مسلمین بود . گفتهاند آیه : « اطیعوا
الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم »[2] ناظر به این جهت است که
او رئیس و رهبر اجتماع شماست ، هر فرمانی که به شما میدهد ، بپذیرید .
قهرا اینکه میگوئیم سه شأن ، به اصطلاح تشریفات نیست بلکه اساسا آنچه از
پیغمبر رسیده سه گونه است . یک سخن پیغمبر فقط وحی الهی است . در
اینجا پیغمبر هیچ اختیاری از خود ندارد ، دستوری از جانب خدا رسیده ،
پیغمبر فقط واسطه ابلاغ است مثل آنجا که دستورات دینی را میگوید ، نماز
چنین بخوانید ، روزه چنان بگیرید و . . . آنجا که میان مردم قضاوت میکند
، دیگر قضاوتش نمیتواند وحی باشند . دو نفر اختلاف میکنند ، پیغمبر طبق
موازین اسلامی بین آنها حکومت میکند و میگوید حق با این است یا با آن .
اینجا دیگر اینطور نیست که جبرئیل به پیغمبر وحی میکند که
[1] سوره نساء آیه . 65 نه چنین است قسم به خدای تو که اینان به
حقیقت اهل ایمان نمیشوند مگر آنکه در خصومت و نزاعشان تنها تو را حاکم
کنند و آنگاه به هر حکمی که کنی هیچگونه اعتراضی در دل نداشته و کاملا از
دل و جان تسلیم فرمان تو باشند .
[2] سوره نساء آیه . 59
نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 48