نام کتاب : علل گرایش به مادیگری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 153
افعال باری همه غایات فعلاند نه غایات فاعل ، و یا میگویند : حکمت
انسان به معنی انتخاب فاضل ترین وسیلهها برای بهترین غایتهاست و حکمت
باری تعالی به معنی رساندن موجودات است به غایات خودشان .
اذ مقتضی الحکمة و العنایة
ایصال کل ممکن لغایة
[1]
و این است معنی سخنشان که میگویند : " العالی لا یلتفت الی السافل "
مقام برتر عوالم وجود ، غایتی را در مقام پایین تر این عوالم جستجو نمی
کند . و این است معنی سخن آنها که لازمه مخلوقیت موجودات و صدور آنها
از ذات کامل علی الاطلاق ، غایت داشتن همه موجودات و سریان عشق در همه
موجودات است و غایة الغایات ، ذات حق متعال است . و این است معنی
سخنشان که فاعلیت انسانها فاعلیت بالقصد است و فاعلیت حق متعال
فاعلیت بالعنایة .
حقیقت این است که تصور هیوم و همه فلاسفه غرب از قدیم الایام تا عصر
حاضر از برهان نظم همان تصور کودکانه عوامانه است براساس اینکه خدا را
صانعی مانند صانعهای بشر فرض کرده و در اطراف نفی و اثبات چنین صانعی
به بحث پرداختهاند ، و حال آنکه تنها با اثبات چنین صانعی است که به
هیچ وجه خدا را اثبات نکردها یم ، مخلوقی در حد انسان اثبات کردهایم .
بررسی نظریه پر طمطراق هیوم در تقریر برهان نظم که نزدیک سه قرن است
فلسفه غرب را تحت الشعاع قرار داده است ، بار
[1] منظومه حکمت سبزواری .
نام کتاب : علل گرایش به مادیگری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 153