نام کتاب : سیری در سیره نبوی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 59
معصومانهای بوده است که گفتهاند برای همیشه این چاشنی را شما از دست
ندهید ، چاشنی عاطفه ، ذکر مصیبت حسین بن علی علیه السلام ، یا
امیرالمؤمنین یا امام حسن ، یا ائمه دیگر و یا حضرت زهرا سلام الله علیها
. این چاشنی عاطفه را ما حفظ و نگهداری بکنیم .
چون این ایام فاصله زمان وفات رسول اکرم و وفات حضرت زهرا هست قهرا
تعلق بیشتری دارد به وجود مقدس ایشان ، دو سه کلمهای ذکر مصیبت میکنم .
نوشتهاند : « ما زالت بعد ابیها معصبة الرأس ، ناحلة الجسم ، باکیة
العین منهدش الرکن » . زهرا را بعد از پدر ندیدند که هیچوقت عصابهای را
که به سر بسته بود از سرباز کند . روز بروز زهرا لاغرتر و ناتوانتر میشد .
بعد از پدر همیشه زهرا را با چشمی گریان دیدند . « منهدش الرکن » این
جمله خیلی معنی عجیبی دارد . " رکن " یعنی پایه ، مثل یک ساختمان که
پایههایی دارد و روی آن پایهها ایستاده است . از نظر جسمانی ، پا و ستون
فقرات رکن انسان است ، یعنی انسان که میایستد روی این بنای استخوانی
میایستد . گاهی از نظر جسمی ، این رکن خراب میشود ، مثل کسی که فرض
کنید پاهایش را بریده باشند یا ستون فقراتش درهم شکسته باشد . ولی گاهی
انسان از نظر روحی آنچنان درهم کوبیده میشود که گویی آن پایههای روحی که
روی آن ایستاده است خراب شده است . زهرا را بعد از پدر اینچنین توصیف
کردهاند . زهرا و پیغمبر عاشقانه یکدیگر را دوست میدارند . نگاه که
میکند به فرزندانش امام حسن و امام حسین ، بی اختیار میگرید ، میگوید
نام کتاب : سیری در سیره نبوی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 59