نام کتاب : زندگی جاوید یا حیات اخروی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 53
نیز عبور میکند و آن را پشت سر میگذارد . بدیهی است که یک حرکت و یک
سفر آنگاه معنی و مفهوم پیدا میکند که یک مقصد واقعی در انتظار باشد ،
اما اگر همه مقصدها عبارت باشد از منزلها ، و رفتنها رسیدنها نداشته
باشد ، این حرکت و این سفر جز بیهودگیها چیزی نیست . اگر بناست پشت
سر هر هستی نیستی باشد و هر آبادی به دنبال خود خرابی بیاورد و هر رسیدن
برای جا خالی کردن باشد ، پس آنچه بر نظام جهان حاکم است جز سرگشتگی و
تکرار مکررات چیزی نیست ، پس هستی بر پوچی ایستاده است .
پاسخی که قرآن میدهد این است که آری ، اگر تنها طبیعت و دنیا بود و
بس ، اگر همه زادنها برای مردن و همه روییدنها و سبز و خرم شدنها برای
زرد و خشک و متلاشی شدن و همه نو شدنها برای کهنه شدن بود ، جای این
اشکال و شبهه بود . اما این گونه اظهار نظرها درباره هستی از " دید
ناقص " سرچشمه میگیرد ، از آنجا ناشی میشود که هستی در قالب محدود
دنیا و طبیعت ، محصور فرض شود ، اما هستی به دنیا و طبیعت محدود و
محصور نمیشود ، دنیا " روز اول " است ، روز اول " روز آخر " به
دنبال خود دارد ، دنیا " رفتن " است و آخرت " رسیدن " . علی ( علیه
السلام ) میفرماید :
« الدنیا دار مجاز و الاخره دار قرار » [1]
دنیا خانه عبور و آخرت خانه اقامت است .
آخرت است که به دنیا معنی میدهد ، زیرا مقصد است که به حرکت و
تکاپو معنی و مفهوم میدهد . [1] نهج البلاغه ، خطبه . 201
نام کتاب : زندگی جاوید یا حیات اخروی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 53