نام کتاب : ده گفتار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 303
صرف نظر کرد .
در چند سال پیش در زمان زعامت و ریاست مرحوم آیة الله آقا سید
ابوالحسن اصفهانی - اعلی الله مقامه - عده معتنابهی از علماء و فضلاء مبرز
نجف که در زمان حاضر بعضی از آنها مرجع تقلیدند جلسه کردند و پس از
تبادل نظر اتفاق کردند که در برنامه دروس طلاب تجدید نظری نمایند و
احتیاجات روز مسلمین را در نظر بگیرند ، مخصوصا مسائلی را که جزء اصول
عقاید مسلمین است جزء برنامه درسی طلاب قرار دهند ، و خلاصه حوزه نجف را
از انحصار فقاهت و رساله عملیهنویسی خارج کنند . جریان به اطلاع معظم له
رسید . معظم له که قبلا درس خود را از جریانی که برای مرحوم آیة الله
حائری پیش آمده بود و از نظایر آن یاد گرفته بودند پیغام دادند که تا من
زنده هستم کسی حق ندارد دست به ترکیب این حوزه بزند ، اضافه کردند سهم
امام که به طلاب داده میشود فقط برای فقه و اصول است نه چیز دیگر .
بدیهی است که عمل ایشان درس آموزندهای بود برای آن آقایان که زعماء
فعلی حوزه نجف هستند .
با این توضیح معلوم شد که چرا شخصیتهای برجسته ما همینکه روی کار
میآیند از انجام منویات خود عاجزند ؟ و با اینکه خون دل میخورند و
اندیشه اصلاح را همواره در دل میپرورانند در عمل قدرت اجرا ندارند ؟ چرا
حوزههای علمیه ما از صورت دانشگاه دینی به صورت " دانشکده فقه "
درآمده ؟ چرا علماء و فضلاء ما همینکه معروف و مشهور شدند اگر معلومات
دیگری غیر از فقه و اصول دارند روی آنها را میپوشانند و منکر آنها میشوند
؟ چرا بیکاره و علف هرزه در محیط مقدس روحانی ما زیاد است به طوری که
یک زعیم روحانی مجبور است برای آب دادن یک گل ،
نام کتاب : ده گفتار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 303