نام کتاب : درسهای الهیات شفا 1 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 13
الفصل الثالث [1] فی التام والناقص ، و ما فوق التمام ، وفی الکل ،
وفی الجمیع
چند اصطلاح : در اصطلاح حکما
موجودات عالم طبیعت را " ناقص " میگویند . یک موجود اگر همه آنچه
را که میتواند داشته باشد ، نداشته باشد [ یعنی برخی را داشته باشد و
برخی را نداشته باشد ] ، در این صورت میتواند کامل شود و قابلیت
استکمال دارد . اینگونه موجودات بر دو قسمند :
1 - در استکمال نیاز به موجودات خارج از خود ولی در عرض خود دارند .
این موجودات ناسوتی هستند که همه عالم طبیعت و دنیای علل و اسباب ( که
مقصود همان علل معده است ) را شامل است .
2 - موجوداتی که در استکمال و تکامل خود احتیاج به علل بیرونی و عرضی
ندارند و همه آنچه که موجب کمال آنها میشود به آنها داده شده است ، از
درون خود افعال کمالی آنها سر میزند و خود جوش هستند و از علل طولی فیض
میگیرند ، اینها را " مکتفی بذاته " گویند . [ نفس کلی عالم که این
حکما قائلند از این قبیل است ] و نیز معتقدند بعضی از نفوس بشری به
مرحله موجود مکتفی بذاته میرسند . نفوس انبیاء و اولیای الهی از این
دستهاند .
قسم دیگر موجودات ، آنها هستند که از اول وجود ، کاملند ، و در آنها
هیچ
[1] فصل ثالث ، از مقاله رابعه الهیات " شفا " .
نام کتاب : درسهای الهیات شفا 1 نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 13