تشويق جوانان به علم و دانش و پيشرفت علم و دانش است، آيا هيچ عاقلى مى‌گويد اين كار بدعت يا شرك است، يا چيزى بر دين افزوده شده؟!

حال اگر ما براى بزرگان دين اين كار را انجام دهيم، كارى كه سبب توجّه عموم مردم به افكار و تعليمات و برنامه‌هاى آنها مى‌شود و پيوند محكمى ميان آنها و بزرگان دينى برقرار مى‌كند، كجاى اين كار بدعت يا شرك است؟ اين يك امر عرفى پسنديده است.

شايان توجّه اين كه گاه نوآورى‌هاى عرفى در كنار مسائل شرعى قرار مى‌گيرد بى‌آنكه به آن آميخته شود و عنوان بدعت حرام پيدا كند، به عنوان مثال امروز در مسجد الحرام و مسجد النبى مناره‌هاى زيادى مى‌بينيم كه به يقين در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله نبوده است، محراب پيامبر با نقش و نگار ساده و زيبايى آراسته شده بسيارى از آيات قرآن (و بعضى مى‌گويند تمام قرآن مجيد) بر ديوارها و درون طاق‌هاى مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله به خط زيبايى نگاشته شده، حتّى نام آن حضرت و تمام ائمّه اهل بيت عليهم السلام و بعضى از بزرگان اسلام بر پيشانى يكى از حياطهاى آن مسجد به چشم مى‌خورد.

در حالى كه هيچ يك از اين‌ها در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله نبود. آيا اين‌ها بدعت و حرام است؟ اگر هست چرا وهّابى‌ها كه بر آنجا سلطه دارند همه را از ميان بر نمى‌دارند؟ و اگر نيست چرا موارد مشابه آن را نمى‌پذيرند؟