شاهد و گواه آن مى‌شمرد و به همين جهت از آثار تاريخى خود به دقّت نگهدارى مى‌كند.

امّا اين گروه در اين سرزمين‌هاى مقدّس تقريباً چيزى از آثار تاريخى اسلام را بجاى نگذاشتند و همه را ويران كرده و از ميان بردند، آثارى كه از نظر ارزش، بهايى نمى‌توان براى آنها تعيين كرد.

نمونه بارز آن قبرستان بقيع است، اين قبرستان مهمترين قبرستان در اسلام است كه بخش مهمّى از تاريخ اسلام را در خود جاى داده و كتاب بزرگ و گويايى از تاريخ ما مسلمين است.

قبور همسران و فرزندان پيامبر اسلام، امامان اهل بيت عليهم السلام، فقها و علماى بزرگ، صحابه والامقام، شهداى گرانقدر، سرداران رشيد اسلام و ... همه و همه در آن جاى دارد؛ شايد بيش از ده هزار صحابى در آنجا مدفون است و به يك معنى بخش عظيمى از تاريخ اسلام در دل بقيع نهفته است.

ولى اكنون كه وارد بقيع مى‌شويم ويرانه‌اى غريب، بدون هيچ علامت و نشانه مى‌بينيم كه اشك را از ديدگان انسان سرازير مى‌كند.

اين متعصّبان خشك با نهايت تأسّف اين آثار گرانبهاى تاريخى را به بهانه واهى «مبارزه با شرك» از ميان برده‌اند و جهان اسلام را گرفتار خسارت عظيمى كرده‌اند كه هرگز نمى‌توان آن را جبران كرد.

راستى كه انسان متعصّب چقدر خطر آفرين است و سرمايه‌هاى‌