همان خشونت‌هايى كه علاوه بر ويرانى‌هاى عظيم، خون مسلمانان بى‌گناه را اعمّ از زن و مرد و كودك و پير و جوان و سنّى و شيعه، بر خاك مى‌ريزد و آيين پرافتخار اسلام را كه به يقين دين آينده تمام جهان است، بدنام مى‌كند، و بهترين ابزار تبليغاتى را بر ضدّ اسلام و مسلمين در اختيار دشمنان اسلام قرار مى‌دهد، و تمام زحماتى را كه انديشمندان اسلامى و مبلّغان و نويسندگان آگاه اسلامى در راه نشر اسلام كشيده‌اند بر باد مى‌دهد، آرى همه اين‌ها را محكوم كرده و مصداق هلاك «حرث» و «نسل» كه در قرآن آمده است، بشمارند.

3- راه گفتگوى منطقى و دوستانه را بر اساس احترام متقابل، و دور از هر گونه اهانت و تهمت به شرك و جهل، ميان خود و ساير دانشمندان اسلام بگشايند و در مسائل مورد اختلاف به بحث بنشينند و به مصداق‌ «يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ» آنچه را صحيح تشخيص دادند، پذيرا شوند.

4- مرزهاى فكرى و جغرافيايى خود را به روى كتب علمى و منطقى ساير مذاهب اسلامى بگشايند، و احساس خطرى بر خود در اين كار نداشته باشند، و با حوزه‌هاى علميّه كشورهاى اسلامى مبادله طلّاب و دانشجو كنند.

5- ديوارهاى بى‌اعتمادى و سوء ظن و بدبينى را ميان خود و ساير مسلمين از ميان بردارند و به حوزه‌هاى علميّه يكديگر رفت و آمد