معتبر چرا گروهى چشم و گوش بسته به انكار اين موضوع مى‌پردازند و آن را نوعى «نادانى» يا «عوام‌فريبى» مى‌شمرند. [1]

محور سوّم:

در اين بخش از كتاب، مباحث مختلفى مطرح شده است كه به اعتقاد او مهم‌ترين آن استحباب زيارت قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله و دعا كردن در كنار آن و نيز تبرّك به آثار آن حضرت مى‌باشد و در اين رابطه كلمات زيادى از علماى بزرگ پيشين نقل مى‌كند.

و در پايان به نكته جالبى اشاره مى‌كند كه مورد مخالفت شديد متعصّبان وهّابى است و آن بزرگداشت ميلاد پيامبر صلى الله عليه و آله و روز هجرت آن حضرت و زمان بعثت و نزول قرآن و پيروزى مسلمين در غزوه بدر (نخستين غزوات پيامبر) و شب نيمه شعبان و مانند آنهاست.

مى‌دانيم اين متعصّبان تندرو معتقدند كه همه اين‌ها بدعت است و به همين جهت به شدّت از انجام برنامه جشن و بزرگداشت جلوگيرى مى‌كنند.

بن علوى در يك پاسخ منطقى به آنان مى‌گويد: اين گونه جلسات بزرگداشت، يك امر عرفى است و هيچ كس به عنوان يك دستور شرعى آن را انجام نمى‌دهد، بنابراين ربطى به مسأله بدعت و عدم بدعت ندارد.

[1]. تلخيص از كتاب مفاهيم يجب أن تصحّح، از صفحه 194 تا 242.