خدا آنها را اصلاح كند در فهم حقيقت امورى كه انسان را از دايره اسلام خارج مى‌كند، راه خطا پيموده‌اند تا آنجا كه هر كس را با آنها مخالف است تكفير مى‌كنند به حدّى كه تمام مسلمانان روى زمين را- جز عدّه كمى- كافر مى‌شمرند!!»

او حتّى معتقد است كه امام اين مذهب نيز اين تندروى را نمى‌پسنديد، سپس به حديث معروف نبوى‌

«سِبابُ الْمُسْلِمِ فُسُوقٌ وَ قِتالُهُ كُفْرٌ»

استناد جسته، از بدگويى به مسلمين و جنگ با آنان به شدّت نكوهش مى‌كند و با دلايل كافى مرز ايمان و كفر و اشتباه و خطاى سلفى‌هاى متعصّب را در اين امر روشن مى‌سازد.

جالب اين كه گاه لحن او در برابر مخالفان كمى تند مى‌شود و از تعبيرات زشت مخالفان خشمگين مى‌گردد.

به عنوان مثال در مورد خوارق عادات از مخالفين نقل مى‌كند كه مى‌گويند: «مردم گاه از انبيا و صالحين چيزهايى مى‌طلبند كه جز خدا قادر بر آن نيست و اين شرك (و كفر) است».

در پاسخ مى‌گويد: «اين سخن ناشى از سوء فهم است نسبت به چيزى كه از قديم الايّام ميان مسلمانان بوده است، مردم از آن بزرگواران مى‌خواهند كه آنها دعا كنند و از خدا بخواهند مشكل لا ينحلّى حل شود، و در روايات معتبر اسلامى از اين نوع تقاضاها از پيشگاه پيغمبر بسيار ديده مى‌شود، مانند درمان بيمارى‌هاى غير قابل علاج، نزول باران، جوشيدن چشمه از انگشتان پيامبر صلى الله عليه و آله،