«لَبّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لا شَريكَ لَكَ لَبَّيْكَ، انَّ الْحَمْدَ و النِّعْمَةَ لَكَ وَ الْمُلْكَ، لا شَريكَ لَكَ؛

يعنى، خداوندا اجابت (و اطاعت) مى‌كنم تو را، باز هم اجابت مى‌كنم تو را، و دگربار هم اجابت مى‌كنم تو را، همتائى براى تو نيست، اجابت مى‌كنم تو را، ستايش تنها تو را سزاوار است و نعمت و ملك از آن تو است، هيچ همتائى ندارى!»

و بهتر است از افزودن عبارات ديگر خوددارى شود مگر آنچه در مستحبّات خواهد آمد.

مسأله 69- در صورتى كه نتواند خودش اين عبارات را با عربى صحيح ادا كند كافى است ديگرى شمرده براى او بخواند و او تكرار نمايد، و چنانچه قادر بر تلفّظ صحيح نباشد احتياط آن است آنچه را مى‌تواند، بگويد، و ترجمه آن را نيز بگويد، و يك نفر كه توانائى دارد به نيابت او نيز «لبّيك» بگويد.

مسأله 70- در احرام فقط يك بار لبّيك گفتن (به‌