مسأله 1214- هرگاه كسى از روى اضطرار و ناچارى از بيتوته در منى خوددارى كند گناهى بر او نيست و كفّاره هم ندارد، و حجّش نيز صحيح است.

مسأله 1215- چند طايفه از بيتوته در منى معاف هستند:

1- پير مردان، پيرزنان، بيماران و پرستارانشان، كه ماندن در منى براى آنها مشقّت شديد دارد.

2- مسؤولان و خدمه كاروانها، در صورتى كه ناچار باشند براى حلّ مشكلات زوّار به مكّه بيايند.

3- كسانى كه از ازدحام جمعيّت هنگام بازگشت عمومى خوف ضرر يا خطر دارند.

4- كسانى كه در مكّه در تمام شب مشغول انجام اعمال طواف يا عبادت ديگرى باشند، و جز براى ضروريّات خود كار ديگرى انجام ندهند، ولى در غير مكّه كافى نيست.

5- كسانى كه براى انجام مناسك به مكّه آمده، و قبل از طلوع فجر به منى بازگردند.

6- كسانى كه مى‌ترسند اگر در منى بمانند اموال قابل توجّه آنها در مكّه از بين برود.

مسأله 1216- بيتوته كردن در دامنه كوههاى اطراف منى- به خصوص در موقع ازدحام- مانعى ندارد.

بيتوته شب سيزدهم‌

مسأله 1217- سه طايفه بايد شب سيزدهم را نيز در منى بمانند، و در روز سيزدهم جمرات سه گانه را (بنابر احتياط واجب) رمى كنند: