احكام سعى‌

الف) ترك سعى‌

مسأله 837- هرگاه كسى عمداً تمام هفت دور سعى، يا قسمتى از آن را ترك كند، اگر در عمره تمتّع بوده باشد، و نتواند قبل از وقوف به عرفات آن را جبران نمايد، احتياط واجب آن است كه حجّ خود را مبدّل به حجّ افراد كند؛ يعنى نيّت حجّ افراد كند، و اعمال حج را تمام نمايد، و سال آينده نيز حجّ تمتّع را اعاده كند.

مسأله 838- اگر كسى عمداً سعى در حج را ترك كند، و به موقع آن را جبران ننمايد، حجّ او باطل مى‌شود. حج را احتياطاً تمام كند، و بايد سال آينده دوباره حج را به جا آورد.

مسأله 839- اگر ترك سعى از روى جهل و نادانى نسبت به مسأله بوده، احتياط واجب آن است كه همان حكم عمد را- كه در مسأله قبل گفته شد- اجرا كند؛ امّا اگر از روى سهو و فراموشى ترك كند، بايد هر وقت يادش آمد برگردد و آن را به جا آورد؛ هر چند بعد از ماه ذى الحجّه باشد، و اگر برگشتن براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد تا براى او به جا آورد؛ و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست. همچنين است در عمره مفرده.