شيعه به طور گسترده نقل شده است‌ [1]، مى‌گويد: پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمود:

«إِنّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثِّقْلَيْنِ كِتَابَ اللهِ وَ عِتْرَتي أَهْلَ بَيْتي مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا

؛ من در ميان شما دو چيز گرانمايه به يادگار گذاشتم، كتاب خدا و عترتم كه اگر به آنها تمسّك جوييد هرگز گمراه نخواهيد شد».

اين حديث پرمعنا به خوبى نشان مى‌دهد كه قرآن مجيد و در كنار آن عترت پيامبر (صلى الله عليه و آله) پناهگاه بسيار مطمئنّى براى هدايت مردم تا دامنه قيامت است.

اگر قرآن دستخوش تحريف شده بود، چگونه مى‌توانست پناهگاهى مطمئن باشد و مردم را از هرگونه گمراهى رهايى بخشد. [2]

آخرين سخن‌

8- آخرين سخن اين كه يكى از گناهان كبيره در پيشگاه خداوند، متّهم ساختن ديگران به امورى است كه هرگز نگفته‌اند و انجام نداده‌اند.

ما در همه جا گفته‌ايم و مى‌گوييم كه هيچ كس از محقّقان و علماى بزرگ شيعه- به شهادت كتابهايشان- قائل به تحريف قرآن نبوده و نيستند، ولى گروهى متعصّب و لجوج باز اين تهمت را تكرار مى‌كنند،

[1]. بحار الأنوار، جلد 36، صفحه 331.

[2]. براى توضيح بيشتر به جلد دوّم كتاب ما «أنوار الأصول» مراجعه فرماييد.