دلايل عقلى و نقلى بر عدم تحريف‌

7- ما معتقديم دلايل عقلى و نقلى فراوانى دلالت بر عدم تحريف دارد، زيرا از يك سو قرآن مى‌گويد: « (إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ)؛ ما قرآن را نازل كرديم و حفظ آن را بر عهده داريم». [1]

و در جاى ديگر مى‌فرمايد: « (وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ* لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ)؛ اين كتابى است قطعاً شكست‌ناپذير، هيچ گونه باطلى نه از پيش رو نه از پشت سر به سراغ آن نمى‌آيد، چرا كه از سوى خداوند حكيم و حميد است». [2]

آيا چنين كتابى كه خداوند حفظ آن را بر عهده گرفته، كسى مى‌تواند دست تحريف به سوى آن دراز كند؟!

از سوى ديگر قرآن كتاب متروك و فراموش‌شده‌اى نبود كه كسى بتواند چيزى از آن بكاهد يا چيزى بر آن بيفزايد.

كاتبان قرآن (كُتّاب وحى) كه تعداد آنها را از 14 نفر تا حدود 400 نفر نوشته‌اند، به محض اين كه آيه‌اى نازل مى‌شد، ثبت و ضبط مى‌كردند.

صدها حافظ قرآن در عصر پيامبر (صلى الله عليه و آله) بودند كه به محض نزول آيات آن را حفظ مى‌كردند.

قرائت قرآن در آن زمان مهمترين عبادت آنها محسوب مى‌شد و

[1]. سوره حجر، آيه 9.

[2]. سوره فصّلت، آيه 41 و 42.