1- امير مؤمنان على (عليه السلام) 2- ابن عبّاس‌

3- انس بن مالك (خادم مخصوص پيامبر (صلى الله عليه و آله))

4- عثمان بن عفان‌

5- بسر بن سعيد

6- رفاعه‌

7- ابو ظبيان، و غير آنها از روات معروف ديگر هستند.

و در اينجا به ذكر پنج روايت از آن روايات قناعت مى‌كنيم، و چه عجيب است سخن كسانى مانند آلوسى مفسّر معروف، كه مى‌گويد مسح بر پاها فقط يك روايت بيشتر ندارد كه دستاويز شيعه شده است!! [1]

1-

«عَنْ عَلِى بْنِ أبِي طَالِب (عليه السلام) قَالَ: كُنْتُ أرى أنَّ بَاطِنَ الْقَدَمَيْنِ أحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ظَاهِرِهِمَا حَتَّى رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ (صلى الله عليه و آله) يَمْسَحُ ظَاهِرَهُمَا

؛ امير مؤمنان على (عليه السلام) مى‌گويد: من فكر مى‌كردم كف پاها براى مسح كردن از روى پاها سزاوارتر است تا اين كه ديدم رسول خدا (صلى الله عليه و آله) روى پاها را مسح مى‌كند». [2]

اين حديث با صراحت مسح روى پاها را از پيامبر (صلى الله عليه و آله) آن هم به وسيله شخصى مانند على (عليه السلام) ذكر مى‌كند.

[1]. روح المعانى، جلد 6، صفحه 87.

[2]. مسند احمد، جلد 1، صفحه 124.